ων, κέρδιον, gén. ονος, plus avantageux, plus utile, IL. 3, 41, etc. ; OD. 20, 304.

Étym. cp. dér. de κέρδος ; cf. κέρδιστος.

ον, gen. ονος, Comp. (with no Posit. in use), formed from κέρδος, more profitable; Hom. only neut., ἐμοὶ δέ κε κέρδιον εἴη Il. 6.410, or καί κεν πολὺ κέρδιον ἦεν 3.41, cf. 7.28; ἦ μάλα τοι τόδε κ. ἔπλετο θυμῷ Od. 20.304; later in masc., οὔτοι ἅπασα κερδίων φαίνοισα πρόσωπον ἀλάθεια Pi. N. 5.16. κέρδιστος, η, ον, Sup., most cunning or crafty, Σίσυφος…, ὃ κέρδιστος γένετ’ ἀνδρῶν Il. 6.153. of things, most profitable, A. Pr. 387; πρὸς τὸ κέρδιστον τραπείς S. Aj. 743.

ον, Komparat. (von κέρδος abgeleitet), nützlicher, vorteilhafter, übh. besser ; bei Hom. in den Vrbdgn ἐμοὶ δέ κε κέρδιον εἴη u. καί κεν πολὺ κέρδιον ἦεν, z.B. Il. 3.41, 7.28 ; – κερδίων Pind. N. 5.17. Vgl. κέρδιστος.