α, ον :
      1 qui concerne la foudre, de la foudre, ESCHL. Pr. 1017, etc. ; SOPH. fr. 483 ; EUR. Alc. 127, etc. ; PLUT. M. 665 e ;
      2 qui lance la foudre, ARSTT. Mund. 7 ;
      3 frappé de la foudre, SOPH. Ant. 1139 ; EUR. Bacch. 6, etc.

➳ Fém. -ος, ESCHL. Sept. 430.

Étym. κεραυνός.

α, ον, also ος, ον A. Th. 430, E. Ba. 594 (anap.): — of a thunderbolt, βολαί A. l.c. ; φλόξ Id. Pr. 1017; πέμφιξ S. Fr. 538; πῦρ, λαμπάδες, E. Tr. 80, Ba. 244; θάνατος death by the thunderbolt, Call. Aet. 3.1.64; λίθος heliotrope, PHolm. 10.37, Porph. VP 17, cf. Plin. HN 37.132.
thundersmitten, of Semele, S. Ant. 1139 (lyr.), E. Ba. 6; Καπανέως κ. δέμας Id. Supp. 496; τὰ Κεραύνια the ΄thunder-splitten peaks΄, name of several mountain ridges, Str. 6.3.5, etc. κεραύνιος, ὁ, kind of bandage, Sor. Fasc. 37. = κεραύνειος, [Ζεύς] Arist. Mu. 401a17, Milet. 1 (7).278; applied to Philip, AP 6.115 (Antip. <Sid.>).

auch 2 Endgn, zum Donnerkeil gehörig ; φλὸξ κεραυνία Aesch. Prom. 1019 ; βολαὶ κεραύνιοι Spt. 412 ; πῦρ, Blitz, Eur. Tr. 80 ; λαμπάσιν κεραυνίοις u. κεραυνίαις, Bacch. 244, Suppl. 1011 ; vom Blitz getroffen, Καπανέως δέμας 512 ; vgl. ματρὶ σὺν κεραυνίᾳ, von der Semele, Soph. Ant. 1126, wie Eur. Bacch. 6. Aber bei Antip.Sid. 18 (VI.115) ehrendes Beiwort des Philipp, wie κεραύνειος ; auch Ζεύς, der Donnerer, Arist. mund. 7.