οῦ (ὁ) foudre (différ. de βροντή, tonnerre et de ἀστεροπή ou στεροπή, éclair) IL. 21, 198 ; OD. 14, 305 ; 23, 330 ; 24, 538, etc. ; βέλος κεραυνοῦ, ESCHL. Sept. 453 ; SOPH. Tr. 1089, trait de la foudre ; au pl. éclats de la foudre, les foudres, HDT. 8, 37 ; SOPH. El. 823 ; PLAT. Tim. 80 c ; PAUS. 10, 23, 3, etc. ; κ. πίπτει εἰς, XÉN. Hell. 4, 7, 7, la foudre tombe sur, etc. ; fig. en parl. d’un homme redoutable, ANTIPH. (ATH. 238 e) ou d’un orateur : κεραυνὸν ἐν γλώσσῃ φέρειν, POÈT. (PLUT. Per. 8) porter la foudre sur sa langue.

ὁ, thunderbolt, νῆα θοὴν ἔβαλε ψολόεντι κ. Od. 23.330; βρόντησε καὶ ἔμβαλε νηῒκ. 14.305; Διὸς πληγεῖσα κεραυνῷ 12.416; esp. as weapon of Zeus, Hes. Th. 854, etc. ; forged by the Cyclopes, ib. 141; τὸν κ. τοῦ Διός Ar. Av. 1538; καταιβάτης A. Pr. 361; πυρωπός ib. 668; ὁ πυρφόρος κ. Id. Th. 445; κεραυνοῦ κρείσσονα φλόγα Id. Pr. 922; κ. ἀργής Ar. Av. 1747 (anap.); πτερόεις ib. 576; κεραυνοῦ βέλος A. Th. 453 (lyr.), S. Tr. 1088; ὁ κ. λάμπων πυρί Ar. Nu. 395; κ., πτεροφόρον Διὸς βέλος Id. Av. 1714; κ. πίπτει, κατασκήπτει εἰς…, X. HG 4.7.7, Plu. Lyc. 31; pl., κεραυνοί thunderbolts, Hes. Th. 690, Hdt. 8.37, Epicur. Ep. 2 p. 46U. ; ποῦ ποτε κεραυνοὶ Διός ; S. El. 823 (lyr.), cf. Ar. Pl. 125; τὰ τῶν κ. πτώματα Pl. Ti. 80c; defined as ἔξαψις σφοδρὰ μετὰ πολλῆς βίας πίπτουσα ἐπὶ γῆς, i.e.
thunder and lightning, Zeno Stoic. 1.34. metaph, κεραυνὸν ἐν γλώττῃ φέρειν, of Pericles, Com.Adesp. 10; τύπτειν κεραυνός a thunderbolt for striking, Antiph. 195.4; Κεραυνός, as a name of great soldiers, Plu. Arist. 6. title of Zeus, IG 5(2).288 (Mantinea, v BC), Rev.Arch. 40.388 (Emesa). (Perh. cf. κεραΐζω.)

ὁ, der Donnerkeil, Donner mit Blitz verbunden, der krachend einschlägt (also βροντή und στεροπή vereint), der treffende Blitzstrahl ; νῆα θοὴν ἔβαλε ψολόεντι κεραυνῷ Od. 23.330 ; βρόντησε καὶ ἔμβαλε νηῒ κεραυνόν 14.305 ; Διὸς πληγεῖσα κεραυνῷ 12.416 ; hier wie bei Hes. u. Folgdn die gewöhnliche Waffe des Zeus, die nach Hes. Th. 141 von den Kyklopen geschmiedet wurde ; neben βροντή Il. 21.198 ; neben στεροπή Hes. Th. 699 ; αἴθων, παμβίας, Pind. P. 3.58, N. 9.24 ; αἰχματάς P. 1.5 ; κεραυνῷ Ζηνὸς ἠνθρακωμένος Aesch. Prom. 372 ; πυρφόρος Spt. 472 ; κεραυνοῦ βέλος 435, öfter, wie die anderen Tragg.; in Prosa, τὰ τῶν κεραυνῶν πτώματα Plat. Tim. 80c ; πίπτει κεραυνὸς εἰς τὸ στρατόπεδον Xen. Hell. 4.7.7 ; κατασκήπτει εἴς τι Plut. Lyc. 31.
Uebertr., Antiphan. bei Ath. VI.238e, wie Antip.Thess. 68 (VII.692) ὁ παμμάχων κεραυνός, wie auch ein Ptolemäus genannt wird, nach Paus. 1.16 διὰ τὸ τολμῆσαι πρόχειρον, vgl. auch 10.19 ; δεινὸν κεραυνὸν ἐν γλώσσῃ φέρειν λεγόντων Plut. Pericl. 8.

1. a thunderbolt , Lat. fulmen, (Homer), etc.: generally, thunder :—;but thunder properly was βροντή, Lat. tonitru; lightning was στεροπή, Lat. fulgur.
2. metaphorically, κεραυνὸν ἐν γλώσσῃ φέρειν, of Pericles, (Plutarch) (ML)