κελαδέω-ῶ [ᾰ] (impf. ἐκελάδουν, f. κελαδήσω et κελαδήσομαι, ao. poét. κελάδησα, pf. inus.) :
   I intr. faire du bruit, résonner, retentir, en parl. d’applaudissements, IL. 23, 869 ; des cris d’un nouveau-né, ESCHL. Ch. 610 ; du cri de l’hirondelle, AR. Pax 801 ; du coq, THCR. Idyl. 18, 57, etc. ;
   II tr.
      1 faire retentir (un chant, un air ou un cri, etc.) ; acc. EUR. El. 716, Hel. 371 ;
      2 vanter, célébrer, acc. PD. O. 2, 3 ; N. 9, 128, etc. EUR. I.T. 1093 ;

Moy. (f. κελαδήσομαι) célébrer, acc. PD. O. 10, 95.

➳ Prés. 3 pl. dor. κελαδέοντι, PD. P. 2, 15. Ao. κελάδησα, IL. 23, 869 ; ESCHL. Ch. 610 ; EUR. Hel. 376.

Étym. κέλαδος.

Sappho 4, E. IT 1093 (lyr.); 3 pl. -έοντι Pi. P. 2.15; fut. -ήσω Terp. 5, Pi. O. 2.2, E. HF 694 (lyr.), -ήσομαι Pi. O. 10 (11).79; poet. aor. κελάδησα B. 15.12, A. Ch. 609 (lyr.), E. Hel. 371 (lyr.); (< κέλαδος); — Ep. and Lyr. (Trag. and Com. only in lyr. and anap., exc. Theopomp.Com. 40; late in Prose, Aq. Is. 49.13, Philostr. VA 6.17, Ps.-Luc. Philopatr. 3) Verb (cf. κελάδω), sound as flowing water, ὔδωρ ψῦχρον κ. Sappho l.c. ; κῦμα κελαδοῦν Orac. ap. Aeschin. 3.112. of persons, shout aloud, ἀτὰρ κελάδησαν Ἀχαιοί, in applause, Il. 23.869; ἐμὲ δεῖ κ. Pratin. Lyr. 1.3, cf. B. l.c. ; κελαδέοντι ἀμφὶ Κινύραν φᾶμαι Pi. P. 2.15; c. acc. cogn., κ. ὕμνους Terp. 5, cf. Pi. N. 4.16 codd. ; νόμον Id. Pae. 2.101; ἁδυμελῆ κόσμον κ. Id. O. 11 (10).14; [βοάς], παιᾶνας, E. Ion 93, HF l.c. of various cries, e.g. of a new-born babe, A. Ch. 609; of the swallow, Ar. Pax 801, Ra. 684; of the grasshopper, Theopomp.Com. l.c. ; of the cock, ἐξ εὐνᾶς κ.
crows from his perch, Theoc. 18.57; of bells, ring, tinkle, E. Rh. 384; of the flute, κ. φθόγγον κάλλιστον Id. El. 716; of the sea, Ar. Th. 44. trans., sing of, celebrate loudly, τινα Pi. O. 1.9, 2.2, 6.88, E. IT 1093, Ar. Ra. 1527; τέμενος B. 13.21, cf. E. Tr. 121; τινὰ ἀμφ’ ἀρετᾷ Pi. P. 2.63.

Lärm machen, schreien, tosen ; von einer großen Volksmenge, Il. 23.869 ; Aesch. Ch. 601 ; κλύε καὶ κόμπους κωδωνοκρότους παρὰ πορπάκων κελαδοῦντας Eur. Rhes. 385 ; Sp., vom Hahn Luc.; – trans., ertönen lassen ; ὕμνον Pind. N. 4.16 ; κόσμον ἐπὶ στεφάνῳ κελαδήσω Ol. 10.14 ; anrufen, preisen, ἀρετάν, Ἥραν, Pind.; βοὰν Ἑλλὰς κελάδησε Eur. Hel. 376 ; παιᾶνας Herc.Fur. 694. – Pind. hat auch das fut. med., βροντὰν Διὸς κελαδησόμεθα Ol. 11.83. – Vgl. κελάδω.