(seul. prés. et impf. ἐκάχλαζον) :
      1 intr. bouillonner avec bruit, en parl. de la mer, A.RH. 2, 570 ; THCR. Idyl. 6, 11 ; d’un fleuve, DP. 838 ; de la pluie, LYC. 80 ; du vin qu’on verse, PD. O. 7, 4 ; PHILSTR. p. 116 ; fig. d’une armée, ESCHL. Sept. 115 ; d’un style sonore et exubérant, DH. Dem. 28 ;
      2 tr. rejeter en bouillonnant, acc. EUR. Hipp. 1211.

➳ Part. prés. fém. dor. καχλάζοισαν, PD. O. 7, 2.

Étym. pré-grec ; mot onomatopéique avec redoubl. intensif.

also κοχλάζω, usu. pres. and impf., plash or bubble, of the sound of liquids, φιάλαν ἀμπέλου καχλάζοισαν δρόσῳ Pi. O. 7.2, cf. Philostr. VA 3.25; of the sea, περὶ πρύμναν A. Th. 761 (lyr.), cf. 115 (lyr.); ἅσυχα καχλάζοντος αἰγιαλοῖο Theoc. 6.12 (imitated by D.P. 838), cf. Arr. An. 5.20.8; of rain, Lyc. 80; of boiling water, Zos.Alch. p. 109 B. (cf. κοχλ-); c. acc. cogn., [κῦμα] πέριξ ἀφρὸν πολὺν καχλάζον frothing forth foam, E. Hipp. 1211; metaph, of exuberant eloquence, τὸ Πλατωνικὸν νᾶμα… μεγάλας παρασκευὰς καχλάζον D.H. Dem. 28; — also καχλαίνω, Hsch. [κα- Pi., A., E. ll. cc., κα- by position, Theoc. l.c.]

(vgl. χλάζω), klatschen, plätschern ; φιάλαν ἔνδον καχλάζοισαν δρόσῳ ἀμπέλου, sprudelnd vom Tau der Rebe, Pind. Ol. 7.2 ; κῦμα πέριξ ἀφρὸν πολὺν καχλάζον Eur. Hipp. 1211, rings den Schaum zusammenplätschernd ; Ap.Rh. καχλάζοντος ἀνέπτυε κύματος ἄχνην 2.570 ; κύματα ἅσυχα καχλάζοντα Theocr. 6.11 ; a.Sp., wie DS. 3.44 ; vom Regen, Lycophr. 80. Uebertr., κῦμα γὰρ περὶ πτόλιν δοχμολόφων ἀνδρῶν καχλάζει Aesch. Spt. 109, vgl. 743, sie rauscht rings um die Stadt ; Dion.Hal. de vi Dem. 28 von einer prächtigen, volltönenden Rede.