ές, = κάτω φερόμενος, hanging down, κεφαλή X. Cyn. 5.30 (v.l. καταφερής); steep, κατάβασις Plb. 3.54.5; κ. θέσις sloping posture, Sor. 2.60; descending, χελώνη Orib. 49.4.51; with a downward tendency, heavy, στοιχεῖα, opp. ἀνωφερής, Stoic. 2.175, al., cf. Herm ap. Stob. 1.49.68, Simp. in Ph. 386.23; ὁρμή Eust. 603.39. Adv. -ρῶς Vett.Val. 153.4; gloss on κατωκάρα, Sch. Ar. Pax 152. metaph, prone to vice, lewd, v.l. for καταφερής in Apollod. Ath. ap. Ath. 7.281f, cf. Vett.Val. 18.3, EM 451.2; κ. εἰς τὰ ἀφροδίσια Hsch. s.v. Σαλαβακχώ.

ές, = καταφερής, oft als v.l. dafür ; sicher erst bei Sp., wie Schol. Ar. Ran. 127 ; vgl. Lobeck zu Phryn. 439.