κατ·οκνέω-ῶ :
      1 hésiter, craindre, abs. ESCHL. Pr. 67 ; THC. 2, 94 ; avec un inf. hésiter à, craindre de, SOPH. El. 956 ; THC. 2, 94 ; ISOCR. 6 a ; DÉM. 142, 7 ;
      2 négliger par paresse, acc. ISOCR. 131 c.

shrink from, c. inf., ὅπως… μὴ κατοκνήσεις κτανεῖν Αἴγισθον S. El. 956; κ. ὀρθοῦσθαι Hp. Mochl. 20; κ. γῆν περιϊδεῖν τμηθεῖσαν Th. 2.18; μὴ κατόκνει… πορεύεσθαι Isoc. 1.19; c. acc., τὴν στρατείαν App. Mith. 110; abs., shrink back, A. Pr. 67, Th. 2.94, Isoc. 6.75, D. 29.1, etc. ; to be sluggish, εἰ τῇ δυνάμει κ. [ἡ ψυχή] Phld. Mus. p. 30 K.

verstärktes ὀκνέω ; Aesch. Prom. 67 ; ὅπως μὴ κατοκνήσεις κτανεῖν Soph. El. 944 ; Thuc. 2.94 ; μὴ κατόκνει πορεύεσθαι Isocr. 1.19 ; öfter bei Folgdn ; gew. absolut, wie Dem. 29.1 ; – κατοκνῶ γῆν περιϊδεῖν τμηθεῖσαν, ich mag nicht, Thuc. 2.18.