κατ·ευνάζω (ao. κατηύνασα) :
      1 étendre sur une couche, coucher, en parl. de la nuit qui amène le soleil et le fait se coucher, SOPH. Tr. 93 ; du sommeil de la mort, SOPH. Ant. 833 ; κ. τινά, EUR. Rhes. 614, assigner à qqn un campement pour camper la nuit ; au pass. être couché, dormir, IL. 3, 448 ;
      2 fig. endormir, assoupir : τινὰ μόχθων, ANTH. 7, 278, faire reposer qqn de ses fatigues ; πόντον, A.RH. 1, 1155, apaiser la mer ; au pass. se reposer, se calmer, en parl. des passions, PLUT. Ant. 36.

➳ Ao. 3 sg. poét. κατεύνασε, A.RH. l. c.

aor. -ηύνασα (v. infr.), put to bed, lull to sleep, Ἅλιον, ὃν αἰόλα νὺξ… τίκτει κατευνάζει τε S. Tr. 95 (lyr.); of death, με δαίμων κατευνάζει Id. Ant. 833 (lyr.); ἐκτὸς αὐτὸν τάξεων κατηύνασεν assigned him quarters outside the army, E. Rh. 614; metaph, quiet, calm, πόντον A.R. 1.1155 (tm.); θηρὸς ἐρωήν Opp. C. 3.374 (tm.); μόχθων οὐδ’ Ἀίδης με κατεύνασεν gave me no rest from…, AP 7.278 (Arch.Byz.); [κίνημα] Hierocl. in CA 24 p. 474M. ; — Pass., lie down to sleep, ἐν τρητοῖσι κατεύνασθεν λεχέεσσιν Il. 3.448; to be quieted, ἔρως δοκῶν κατευνάσθαι λογισμοῖς Plu. Ant. 36.

niederlegen u. in Schlaf bringen ; ἐκτὸς αὐτὸν τάξεων κατηύνασεν Ἕκτωρ Eur. Rhes. 614 ; übertr., besänftigen, stillen, lindern ; den Schmerz, αἱμάδα ἠπίοισι φύλλοις Soph. Phil. 692 ; κατὰ δ' εὔνασε πόντον Ap.Rh. 1.1155 ; θηρὸς ἐρωήν Opp. Cyn. 3.374 ; auch vom Tode, Soph. Ant. 827, u. von der Sonne, Ἅλιον, ὃν αἰόλα Νὺξ τίκτει κατευνάζει τε Trach. 95 ; μόχθων οὐδ' Ἀΐδης με κατεύνασεν Archi. 33 (VII.278), wie παύω.
Pass. sich niederlegen zur Ruhe, ἐν τρητοῖσι κατεύνασθεν λεχέεσσιν Il. 3.448 ; übertr., ἔρως δοκῶν κατευνάσθαι Plut. Anton. 36.