κατ·ερείκω (f. -είξω ; pf. pass. κατήρειγμαι) broyer, concasser, DÉMON (HARP. p. 158, 17 Bkk.) ; fig. θυμόν, AR. Vesp. 647, briser la colère ;

Moy. déchirer (ses vêtements en signe de douleur) ESCHL. Pers. 538 ; POÈT. (HÉPH. p. 34) ; HDT. 3, 66.

bruise, grind, κάχρυς κατηριγμέναι Demon 22; metaph, θυμὸν κατερεῖξαι crush, subdue, Ar. V. 649; — Med.
rend one΄s garments, in token of sorrow, κίθωνας Sappho 62, cf. Hdt. 3.66, A. Pers. 538 (anap.).

(ἐρείκω), zerbrechen, zerschroten, auf der Mühle, VLL καταθραύω ; so κάχρυς κατηρειγμέναι Demo bei Harp. v. προκώνια ; – komisch μύλη ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαι, den Zorn zermalmen, Ar. Vesp. 647.
Med. sich Kleider, Schleier u. dgl. zerreißen, gew. Zeichen der Trauer ; ἁπαλαῖς χερσὶ καλύπτρας Aesch. Pers. 530 ; vgl. Her. 3.66 ; poet. bei Hephaest. p. 34.