κατ·εγγυάω-ῶ (ao. κατηγγύησα ou κατενεγύησα, ao. pass. κατηγγυήθην) :
      1 obliger à fournir caution, rendre responsable : τινα πρός τινι, DÉM. 1358, 18, contraindre une personne à fournir caution devant une autre ; τινα πρὸς εἴκοσι τάλαντα, POL. 5, 15, 9, forcer qqn à fournir une caution de vingt talents ; πρὸς δίκην, PLUT. Tim. 37, pour le paiement d’une amende ; d’où au pass. être obligé de fournir caution, PLAT. Leg. 872 b ; DÉM. 1361, 29 ;
      2 saisir en garantie : τὰ ὑπέρ τινος, DÉM. 895 fin, qqe ch. en garantie d’une dette ;
      3 fiancer, promettre en mariage : τινί τινα, EUR. Or. 1079, 1675, une jeune fille à qqn ;
      4 lier, assujettir : τί τινι, THALÈS (STOB. 421, 48) une chose à une autre ; πατρίοις ἔθεσιν, JOS. c. Ap. 2, 2, assujettir aux coutumes du pays ;

Moy. (f. pass. κατεγγυηθήσομαι) prendre sous sa responsabilité, se faire fort, se charger de, avec l’inf. POL. 3, 5, 8.

aor. κατηγγύησα D. 33.10, κατενεγύησα J. AJ 16.7.6, etc. : — pledge, betroth, τινά τινι E. Or. 1079, 1675; γάμον θυγατρός τινι J. AJ 6.10.2; — Med., Parth. 5.3. as law-term, make responsible, compel to give security, τινὰ πρὸς τὸν πολέμαρχον or πρὸς τῷ πολεμάρχῳ, D. 32.29, 59.40, cf. Pl. Lg. 871e, PTeb. 490 (i BC), etc. ; κ. τινὰ πρὸς εἴκοσι τάλαντα make him give security to the amount of 20 talents, Plb. 5.15.9; πρὸς δίκην τινά Plu. Tim. 37; — Pass., to be held to bail, D. 59.49; [ἐγγύην] κ. Pl. Lg. 872b.
sequester, put an embargo upon, πυρόν PAmh. 2.35.23 (ii BC).
seize as a security, ὑπὲρ ἀργυρίου τὴν ναῦν καὶ τοὺς παῖδας D. 33.11; metaph, bind, subject, τὸ ζῆν λύπαις αὐθαιρέτοις κ. Thales ap. Stob. 4.22.65; — Pass., πατρίοις ἔθεσιν κατηγγυημένος Apion ap. J. Ap. 2.2. in Pass., undertake to do, c. inf., Plb. 3.5.8.

(ἐγγυάω),
1) Einen zur Bürgschaft nötigen, Bürgschaft von ihm fordern, κατεγγυάτω τὸν ᾧ ἂν ἐπισκήπτηται Plat. Legg. IX.871e ; κατηγγύησα αὐτὴν πρὸς τῷ πολεμάρχῳ Dem. 59.40, vgl. 33.10, 11 ; κατεγγυήσας αὐτὸν πρὸς εἴκοσι τάλαντα, er zwang ihn, für 20 Talente Bürgschaft zu leisten, Pol. 5.15.9. Und pass., ταύτην τὴν ἐγγύην τοὺς αὐτόχειρας κατεγγυᾶσθαι, die Täter sollten zu solcher Bürgschaft genötigt werden, Plat. Legg. IX.872b ; ἥκουσα κατηγγυήθη ὡς ξένη οὖσα πρὸς τῷ πολεμάρχῳ Dem. 59.49.
2) verloben, σοὶ δὲ παῖδ' ἐγω κατεγγυῶ Eur. Or. 1675, vgl. 1079. Uebertr., sich einer Sache versichern, sie für sich in Beschlag nehmen, πολλοὶ κατεγγυηθήσονται καὶ σπουδάσουσιν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν τὴν ὑπόθεσιν, einen Gegenstand zur geschichtlichen Behandlung für sich auswählen, bestimmen, Pol. 3.5.8.