κατα·φημίζω :
      1 répandre un bruit, publier, PD. O. 6, 93 ; PLUT. Cic. 41 ; καταπεφήμισται, POL. 16, 12, 3, c’est un bruit répandu ;
      2 attribuer nominativement, au pass. PLUT. Eum. 13 ; d’où dédier, consacrer, au pass. POL. 5, 10, 8 ; PLUT. Nic. 3.

➳ Ao. dor. κατεφάμιξα [φᾱ] PD. O. 6, 93.

aor. -εφήμισα, Dor. -εφάμιξα Pi. O. 6.56; — Pass., pf. -πεφήμισμαι (v. infr.): — spread abroad, announce, κατεφάμιξεν καλεῖσθαί νιν Pi. l.c. ; λίμνη Μαιῶτις, ἣν μητέρα… τοῦ Πόντου κ.
made it known as…, Dion.Byz. 2; — Pass., καταπεφήμισται it is rumoured, Plb. 16.12.3; of persons, become notorious or infamous, Vett.Val. 118.5.
assign or dedicate to a god, τὰ τοῖς θεοῖς καταπεφημισμένα Plb. 5.10.8; θρόνος Ἀλεξάνδρῳ καταπεφημισμένος Plu. Eum. 13, cf. Jul. Or. 4.156c.

1) ein Gerücht verbreiten ; κατεφάμιξέ μιν καλεῖσθαι, sie verbreitete die Sage, daß er so heiße, Pind. Ol. 6.58 ; in späterer Prosa, Plut. Cic. 41 ; pass., καταπεφήμισται δὲ καὶ πεπίστευται, die Sage geht u. wird geglaubt, Pol. 16.12.3.
2) für Jemanden nennen, bestimmen, weihen ; θρόνον Ἀλεξάνδρῳ καταπεφημισμένον Plut. Eumen. 13 ; Pol. 5.10.8. Vgl. καταφατίζω.