κατα·φεύγω :
      1 se réfugier : εἰς τόπον, HDT. 2, 113 ; XÉN. Hell. 1, 6, 16 ; ἐπὶ τόπον, HDT. 5, 46, dans un lieu ; ἐν τόπῳ καταπεφευγέναι, XÉN. Hell. 4, 5, 5 ; PLAT. Soph. 260 c, avoir cherché un refuge dans un lieu ; εἴς τινα, HDT. 4, 23 ; AND. 19, 20 ; πρός τινα, XÉN. Mem. 3, 5, 12 ; DÉM. 100, 4 ; PLUT. Dem. 25 ; ἐπί τινα, DÉM. 231, 16 ; POL. 1, 10, 1, PLUT. Cam. 7 ; παρά τινα, ISOCR. 273 f ; ὥς τινα, POL. 26, 3, 11 ; τινί, CTÉS. Pers. 56, se réfugier auprès de qqn ;
      2 fig. avoir recours : εἰς ἔλεον, ANT. 121, 19, ou εἰς τοὺς λόγους, PLAT. Phæd. 99 e, à la pitié, aux discours ; πρὸς θεῶν εὐχάς, PLAT. Phædr. 244 e, aux prières des dieux ; ἐπὶ τὰς μηχανάς, PLAT. Crat. 425 d, à l’intrigue.

fut. -φεύξομαι D. 8.41: — flee for refuge, ἐς τὸ [ἱρόν] Hdt. 2.113, cf. 1.145; ἐπὶ Διὸς βωμόν Id. 5.46; c. acc., οὐκ ἔχω βωμὸν κ. E. IA 911 (troch.); καταπεφευγέναι ἐν τόπῳ flee and take refuge in…, Pl. Sph. 260c, cf. X. HG 4.5.5; ἐκεῖ, ἐνθάδε κ., Th. 3.71, Isoc. 14.28; ὅποι… X. Mem. 3.8.10; κ. εἴς τινα flee for protection to him, ὃς ἂν φεύγων καταφύγῃ ἐς τούτους Hdt. 4.23; εἰς ὑμᾶς κ. καὶ ἀντιβολῶ And. 1.149; ἐπί τινα D. 18.19, etc. ; πρὸς ὑμᾶς Id. 8.41; παρ’ ἡμῖν Isoc. 12.194. ἐκ τῆς μάχης κ.
escape from…, Hdt. 6.75; abs., ἄνω μάλ’ εἶσι καταφυγών (sc. ὁ ἀτμός) Alex. 124.17.
have recourse, εἰς ἔλεον Antipho 3.2.2; εἰς σωτηρίαν Id. 2.4.1; εἰς τοὺς λόγους Pl. Phd. 99e, cf. 76e; εἰς ὅρκον Arist. Rh. Al. 1432a38; ἐπὶ τὰς μηχανάς Pl. Cra. 425d; ἐπὶ τὸν δικαστήν Arist. EN 1132a20; ἐπὶ τὸν λόγον ib. 1105b13; ἐπὶ Καρχηδονίους Plb. 1.10.1, cf. Plu. Cam. 7; πρὸς θεῶν εὐχάς Pl. Phdr. 244e; ὥς τινας Plb. 24.10.11; c. dat., τῇ μητρί Ctes. Fr. 29.57. εἰς τὴν τοῦ βίου μετριότητα κ.
fall back upon, appeal to…, D. 25.76; ἐπὶ τὸ φάσκειν… Phld. D. 3.8.

(φεύγω), hinab-, hineinfliehen, seine Zuflucht wohin nehmen ; οὐκ ἔχω βωμὸν καταφυγεῖν ἄλλον ἢ τὸ σὸν γόνυ Eur. I.A. 911 ; häufig in Prosa, ἐς τὸ ἱρόν Her. 2.113, ἐπὶ Διὸς βωμόν 5.46, εἰς τὸ τεῖχος Plat. Legg. VI.778e ; αἱ νῆες ἐς τὸν Πειραιᾶ κατέφυγον Xen. Hell. 5.1.9 ; auch πρὸς θεῶν εὐχάς, Plat. Phaedr. 244e ; εἰς τὸν ἔλεον Antiph. 3 β 2 ; Sp.; beim perf. auch mit ἐν, z.B. ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ καταπεφευγέναι Plat. Soph. 260c ; vgl. Xen. Hell. 4.5.5 ; ὅποι Mem. 3.8.10 ; ἐνταῦθα Isocr. 4.30 ; adj. verb. καταφευκτέον, Luc. Pisc. 3.

κατα-φεύγω
[in LXX for נוּס, etc. ;]
to flee for refuge: before εἰς, Act.14:6; metaph., with inf., Heb.6:18.†
(AS)