κατ·αυγάζω :
      1 intr. briller avec éclat, HLD. 5, 31 ;
      2 tr. briller sur, illuminer, acc. HLD. 1 commenc., fig. THÉM. 192 ;

Moy. :
      1 intr. briller, resplendir, en parl. des astres, JUL. 109 c ;
      2 tr. observer, voir, A.RH. 4, 1248 ; ANTH. 9, 58 ; CLÉM. 70.

➳ Ao. moy. 3 pl. épq. καταυγάσσαντο, A.RH. l. c.

shine upon, illuminate, c. acc., LXX Wi. 17.5, Str. 2.5.42, Corn. ND 32, S.E. M. 9.247, Hld. 1.1; — Pass., Id. 7.7, Ph. 1.150; ὑπὸ μεταρσίου φωτός Heraclid. Pont. ap. Placit. 3.2.5.
outshine, occult, of the Sun or Moon, Theo Sm. p. 193 H. (Act. and Pass.), Jul. Or. 3.109c (Pass.); metaph, ἡ ἀγαθοεργία σου κ. πάντας Them. Or. 15.192a. intr., shine brightly, Hld. 5.31. Med., gaze at, see, A.R. 4.1248, AP 9.58 (Antip.).

darauf scheinen, beleuchten ; S.Emp. adv.phys. 1.247 ; ἡλίου τὰς ἀκρωρείας καταυγάζοντος Heliod. 1.1 ; a.Sp.; – übh. leuchten, glänzen, Heliod. 5.31.
Med. schauen, besehen, Ζῆνα κατηυγασάμην Antip.Sid. 52 (IX.58); Ap.Rh. 4.1248.