κατα·σχίζω, briser, détruire, acc. AR. Vesp. 239 ; XÉN. An. 7, 1, 16 ; DÉM. 540, 2 ;

Moy. déchirer, AR. Ran. 403.

fut. -σχίσω X. An. 7.1.16: — cleave asunder, split, slit, Ar. V. 239, cj. in Hp. Mochl. 36 (Pass.); κ. τὰς πύλας, τὰς θύρας, burst them open, X. l.c., D. 21.79; tear, τοὺς χιτωνίσκους Phld. Ir. p. 39 W. ; — Med., κατεσχίσω τὸ ῥάκος Ar. Ra. 405 (lyr.); — Pass., of nerves or veins, branch, Gal. 2.390, 8.65; of leaves, Dsc. 2.130.

zerspalten, zerreißen, zerhauen ; ἥψαμεν τοῦ κορκόρου κατασχίσαντες αὐτόν Ar. Vesp. 239 ; τὰς πύλας Xen. An. 7.1.16, wie τὰς θύρας Dem. 21.79, die Tore sprengen, die Tür einbrechen. – Das med., σὺ γὰρ κατεσχίσω τὸν σανδαλίσκον, Ar. Ran. 403.