κατα·στορέννυμι (ao. κατεστόρεσα) :
      1 étendre, étaler : ἄμπελον, GEOP. 4, 1, 7, etc. coucher une vigne ;
      2 étaler sur une surface : λάεσσι, IL. 24, 798, recouvrir d’une pierre (la sépulture d’Hector) ;
      3 étendre, rendre uni, niveler, aplanir : κύματα, ANTH. 7, 668, les flots, en parl. d’un temps calme ; fig. càd. apaiser, calmer (la colère, les passions, etc.) PLUT. Luc. 5, M. 101 c, etc. ;
      4 coucher à terre, abattre, tuer, acc. HDT. 9, 69 ; PHIL. 733, 743, etc.

part. καστορνῦσα (as if from καταστόρνυμι) (v. infr.); fut. -στορέσω ; aor. Pass. κατεστορέσθην Hp. VM 19; pf. κατεστόρεσται Them. Or. 15.194d: — spread, cover with a thing, [κάπετον] λάεσσι κατεστόρεσαν μεγάλοισι Il. 24.798.
spread upon, κώεα καστορνῦσα θρόνοις ἔνι δαιδαλέοισι Od. 17.32, cf. 13.73.
throw down, lay low, κατεστόρεσαν αὐτῶν ἑξακοσίους Hdt. 9.69; κ. κύματα smooth the waves, AP 7.668 (Leon.); metaph, of morbid humours, Hp. l.c. (Pass.); κ. τὴν ἀνωμαλίαν Plu. Comp. Lyc. Num. 2; τὴν φιλοτιμίαν, τὰ πάθη, Id. Luc. 5, 2.101c; τὸν θυμόν Ael. Fr. 103.
layer, κλῆμα Gp. 4.3.2, cf. 4.1.7.

[ῡ], (στορέννυμι), hinbreiten, überbreiten, bedecken ; κώεα καστορνῦσα θρόνοις ἔνι δαιδαλέοισιν Od. 17.32 ; Ἕκτορα λάεσσι κατεστόρεσαν, bedeckten ihn mit Steinen, Il. 24.798 ; zu Boden strecken, ἐπιπεσόντες δὲ κατεστόρεσαν αὐτέων ἑξακοσίους, erlegten 600, Her. 9.69, vgl. 8.53 ; Xen. Cyr. 3.3.28 ; τὴν θάλατταν, das bewegte Meer glatt machen, ebnen, beruhigen, Sp.; übertr., ἀνωμαλίαν Plut. Lyc. et Num. 2, τὴν φιλοτιμίαν Lucull. 5, καὶ ἀναπαῦσαι τὴν πόλιν Nic. 9, u. öfter bei Sp. Vgl. καταστρώννυμι.