κατα·σπένδω :
      1 répandre en libations : χοάς, EUR. Or. 1187 ; ἀμϐροσίαν κατά τινος, AR. Eq. 1094, répandre des libations, de l’ambroisie sur qqn ;
      2 arroser comme avec des libations : τινὰ δακρύοις, EUR. Or. 1239, honorer qqn par les larmes qu’on verse ; d’où en gén. arroser : λιϐάσι παρηΐδα, TÉLÈS (STOB. Fl. 108, 83) sa joue de ses larmes ;
      3 offrir des libations : τοῖς θεοῖς, POL. 3, 11, 6 ; PLUT. Crass. 16, 7, aux dieux, d’où vouer, consacrer : ἑαυτόν, STR. 165, se vouer, en parl. des Celtes ; ἑαυτόν τινι, PLUT. Sert. 14, se consacrer à qqn.

fut. -σπείσω E. Or. 1187: — pour as a drink-offering, c. acc. cogn., χοὰς ὑπὲρ μητρὸς τάφῳ E. l.c. ; κ. κατὰ τῆς κεφαλῆς ἀρυβάλλῳ ἀμβροσίαν κατὰ σοῦ Ar. Eq. 1094; abs., pour drink-offerings, Hdt. 2.151; τοῖς θεοῖς Plb. 3.11.6; — Pass., -σπένδεται (-τε lapis) ἀκρήτῳ SIG 57.26 (Milet., V BC). c. acc., wet, λιβάσι κ. παρηΐδα Trag.Adesp. 548. c. acc. pers., κ. τινὰ δακρύοις honour with offerings of tears, E. Or. 1239; simply, κ. τινά lament with tears, AP 7.260 (Carph.). c. acc. pers., offer up, devote, consecrate, τινα D.S. 5.31; κατασπένδειν ἑαυτους devote themselves, of Spanish retainers, Str. 3.4.18; cf. κατάσπεισις 11; — Pass., ἄνθρωπος κατεσπεισμένος Id. 4.4.5; πρόβατα κ. Plu. Alex. 50; Μούσαισι… κατεσπείσθη πᾶς ὁ τεὸς βίοτος AP 7.27 (Antip.Sid.), cf. Longus 2.6; of a priest, to be consecrated, ἐπὶ τὰ ἱερά prob. in OGI 331.20 (Pergam., ii BC).

spenden, als Trankopfer ausgießen ; χοὰς κατασπείσουσα Eur. Or. 1187 ; κατὰ τῆς κεφαλῆς ἀμβροσίαν κατὰ σοῦ, über deinen Kopf her, Ar. Eq. 1094 ; durch Besprengungen mit Weihwasser zum Opfer weihen, ἄνθρωπον κατασπείσαντες τύπτουσι μαχαίρᾳ DS. 5.31 ; vgl. Strab. IV.197 ; πρόβατα κατεσπεισμένα, zum Opfer geweihte Schafe, Plut. Alex. 50 ; absol., κατασπεῖσαι τοῖς θεοῖς Pol. 3.11.6 ; – τινά τινι, Einen mit Opfergaben beschenken, ehren, δακρύοις κατασπένδω σε Eur. Or. 1239 ; – sich Einem auf Leben u. Tod weihen, Plut. Sert. 14 ; vgl. κατάσπεισις u. Strab. III.165 ; übh. weihen, τρισσοῖς θεοῖς κατεσπείσθη πᾶς ὁ τεὸς βίοτος Antip.Sid. 73 (VII.27).