κατ·αράσσω, att. -άττω [ᾰρ]
   I tr.
      1 jeter à terre, briser contre terre, acc. HIPPON. fr. 38 ;
      2 p. ext. rejeter violemment : ἐς τειχίσματα, THC. 7, 6, dans des retranchements ; εἰς θάλασσαν, DÉM. 675, 20, précipiter dans la mer ; d’où fig. briser, détruire : βουλεύματα, LUC. Dem. enc. 38, des projets ;
   II intr. se précipiter avec force, tomber avec force, en parl. de la pluie, ARSTT. Mund. 2, 13 ; d’un fleuve, POL. 10, 4, 7 ; DS. 17, 75.

Att. καταράττω, dash down, break in pieces, ὁ παῖς ἐμπεσὼν κατήραξε (sc. τὴν κύλικα) Hippon. 38; — Pass., ἡ θύρη κατήρακται Herod. 2.63; metaph, διασείειν καὶ κ. τὰ βουλεύματα cj. for ταράττειν in Luc. Dem. Enc. 38; esp. of a broken and routed army, τοὺς λοιποὺς κατήραξεν ἐς τὸν Κιθαιρῶνα Hdt. 9.69; κ. εἰς τὴν θάλασσαν ἅπαντας D. 23.165; τὸ στράτευμα κατηράχθη εἰς τὰ τειχίσματα Th. 7.6, cf. D.H. 9.58, Arr. An. 5.17.2; fut. Med. in pass. sense, Plu. Caes. 44. of sea-birds, κ. αὑτοὺς εἰς τὰς κεφαλὰς αὐτῶν dash down head foremost, Arist. Mir. 836a13; but more freq. intr., fall down, fall headlong, Clearch. 44; of rain, Arist. Mu. 392b10; of rivers, εἰς τὸ χάσμα κ. D.S. 17.75, cf. Plb. 10.48.7, Str. 14.44.1; c. gen., τοῦ ἀγγείου, of a stream of water, Gal. 10.554. (Freq. written καταρρ-, augm. κατερρ-, in part perh. correctly, if fr. καταρρασσω, cf. ῥάσσω, ἐπιρράσσω.)

att. -αράττω, herunterreißen, schmettern ; Hipponax bei Ath. XI.495d ; τοὺς λοιποὺς κατήραξαν διώκοντες Her. 9.69 ; τὸ στράτευμα νικηθὲν κατηράχθη εἰς τὰ τειχίσματα Thuc. 7.6 ; Folgde, wie Arr. An. 5.17.4 ; κατήραξε εἰς τὴν θάλατταν ἅπαντας Dem. 23.165 ; auch übertr., διασείειν καὶ καταράττειν τὰ βουλεύματα Luc. Dem. enc. 38. – Intr., mit Geräusch hinabfahren, εἰς οὓς καταράττει ὁ ποταμός Pol. 10.4.7, εἰς τοῦτο τὸ χάσμα καταράττων ὁ ποταμὸς μετὰ πολλοῦ ψόφου DS. 17.75 ; vom Regen, Arist. mund. 2, wie DS. 1.41. Vgl. καταρρήγνυμι. An vielen Stellen ist v.l. καταρράσσω.

to break down (MT)