'κατα·προΐξομαι, att. -προίξομαι, fut. (seul. fut. et ao.) demeurer impuni (propr. faire gratuitement, càd. impunément) d’ord. avec une nég. :
      1 abs. : ἐκείνους οὐ καταπροΐξεσθαι ἔφη, HDT. 3, 36, il dit qu’ils n’échapperaient pas, qu’ils paieraient cela ; sans nég. THÉM. 25 ;
      2 avec un part. : οὐκ ἐμὲ λωϐησάμενος καταπροΐξεται, HDT. 3, 156, il n’échappera pas après m’avoir insulté ; avec la nég. renforcée par τοι : οὔ τοι καταπροίξει τοῦτο δρῶν, AR. Vesp. 1366, tu me paieras ce que tu me fais là ; cf. AR. Eq. 435, Th. 566 ;
      3 avec un gén. de pers. : ἐμεῦ δ' ἐκεῖνος οὐ καταπροΐξεται, ARCHIL. 90, il ne m’échappera pas, il me le paiera ; οὔ τοι ἐμοῦ καταπροίξει, AR. Nub. 1240, tu me le paieras ; sans nég. SYN. 121.

➳ Ao. inf. -προίξασθαι, THÉM. 25 b. Mot poét. et primit. ion., d’usage trivial chez les Att.

Étym. κ. προῖκα.

'

Att. καταπροίξομαι, in early writers only fut., later also aor.1 (v. infr.); used with neg., and usu. c. part., οὐ γὰρ δὴ ἐμέ γε ὧδε λωβησάμενος καταπροΐξεται he shall not escape unpunished for thus insulting me, Hdt. 3.156; οὐ καταπροΐξονται ἀποστάντες Id. 5.105, cf. 7.17; οὔτοι καταπροίξει τάλαντα πολλὰ κλέψας Ar. Eq. 435; οὔτοι καταπροίξει τοῦτο δρῶν you shall not escape unpunished for doing this, Id. V. 1366; οὔτοι… καταπροίξει λέγουσα ταυτί Id. Th. 566; abs., ἐκείνους οὐ καταπροΐξεσθαι ἔφη should not get off scot-free, Hdt. 3.36; without a neg., Them. Or. 2.25b; in aor.1, οὐ μὴν ἐκεῖνός γε παντελῶς κατεπροίξατο Plu. 2.10c (-πράξ- codd.), cf. Hsch. c. gen. pers., ἐμεῦ δ’ ἐκεῖνος οὐ καταπροΐξεται he shall not escape me unpunished, Archil. 92; οὔτοι ἐμοῦ… καταπροίξει Ar. Nu. 1240; οὔτοι… καταπροίξει Μυρτίας Id. V. 1396. both constructions combined, οὐ καταπροίξῃ αὐτὸς μεθύων νηφούσης γυναικός Hdn. 1.17.5. — Ion. word, used in colloquial Att. of Com. (Glossed προῖκα ἐκφύγοι in Suid., δωρεὰν καταγνώσεται in EM 495.34, and connected by both with προΐσσομαι, προΐκτης ; but perh. rather from καταπρο-ἱκνέομαι.)

u. att. καταπροίξομαι (προῖκα), ein einzeln stehendes fut., zu welchem nur Themist. Or. 14 noch den aor, καταπροίξασθαι gebildet zu haben scheint, = umsonst, unbelohnt, unbestraft tun ; ἐμεῦ δ' ἐκεῖνος οὐ καταπροΐξεται, er soll mich nicht ungestraft gehöhnt haben, Archil. frg. 23, wie Ar. οὔ τοι μὰ τὸν Δία τὸν μέγαν ἐμοῦ καταπροίξει, auf das voranstehende καταγελᾶν gehend, Nub. 1239, was Schol. erkl. δωρεὰν ἐπεγχανῇ μοι ; dgl. Vesp. 1366, 1396 ; nach B.A. 275 οἷον προἶκα καταφρονήσεις, ἀζήμιος ἔσῃ. Auch absolut, οὐ καταπροΐξεσθαι ἔφη, er sagte, er solle es nicht ungestraft getan haben, Her. 3.36 ; mit dem partic., οὐ λωβησάμενος ἐμὲ καταπροΐξεται, er soll mich nicht ungestraft verletzt haben, 3.156 ; οὐ καταπροΐξονται ἀποστάντες 5.105, vgl. 7.17 ; u. so Ar. Thesm. 566, Eq. 435. S. Lobeck zu Phryn. 169, der Beispiele aus späteren Schriftstellern anführt.