κατα·πρηνής, ής, ές, penché en avant, d’où couché à plat ou sur le visage, HPC. Fract. 776 ; χείρ, IL. 15, 114, etc. ; OD. 19, 467, le plat de la main (propr. la main couchée à plat).

Étym. κ. πρηνής.

ές, down-turned, opp. ὕπτιος, in Hom. always of the hand as used in striking or grasping, πλῆξεν… χειρὶ καταπρηνεῖ with the flat of his hand, Il. 16.792, cf. Od. 13.164; πεπλήγετο μηρὼ χερσὶ καταπρηνέσσι Il. 15.114; χείρεσσι κ. λαβοῦσα Od. 19.467; ἐς τὸ κ. ῥέποντα Hp. Fract. 40. (Ion. for καταπρανής)

ές, nach vorn niedergesenkt ; bei Hom. Beiwort von χείρ, die flache, gesenkte Hand, mit der man zum Schlage ansholt, χειρὶ καταπρῃνεῖ ἐλάσας Od. 13.164, πεπλήγετο μηρὼ χερσὶ καταπρηνέσσι Il. 15.114, 398, vgl. 16.792 ; flach daran, darauf gelegt, Od. 19.467. – Die dor. Form καταπρανής hat Hesych., so wie Sp. das • adv. καταπρανῶς.