καταπονέω-ῶ, accabler de fatigue, d’où accabler, abattre, épuiser, acc. DS. 3, 37 ; au pass. ESCHN. 33, 8 ; POL. 40, 7, 3, DS. 13, 99, etc. ; fig. en parl. de la royauté, du pouvoir, etc. POL. 29, 11, 11 ; DS. 11, 6.

Étym. κατάπονος.

subdue, τῇ ἐνδείᾳ τῆς τροφῆς τὴν ἀλκὴν τοῦ θηρίου D.S. 3.37, cf. Heraclit. Incred. 11; in fut. Med., τὰς ὀλίγας ναῦς ταῖς πολλαπλασίαις D.S. 11.15; worst in a lawsuit, POxy. 1101.9 (iv AD); — Pass., to be subdued, reduced, worn out, δῆμος καταπεπονημένος Aeschin. 2.36, cf. Plb. 29.27.11, D.S. 11.6; πάντα ταῖς ἐνδελεχείαις καταπονεῖται πράγματα Men. 744; to be exhausted, τῷ θάλπει Gal. 10.715.
handle roughly, crush, damage, τὰ καταπονούμενα καὶ συμπατούμενα Thphr. HP 8.7.5; maltreat, oppress, esp. in Pass., ὑπὸ τῶν τυράννων, ὑπὸ τῶν τελωνῶν, Arist. Fr. 575, BGU 1188.17 (Aug.), cf. Act. Ap. 7.24, Diog.Oen. 1.
digest food, Sor. 2.32 (Pass.). intr. in pf. part. -πεπονηκώς ruinous, Procop. Aed. 1.4, 8.

durch Arbeit, Anstrengung ermüden, überwältigen, übh. schwächen, bewältigen ; Men. Stob. fl. 29.19 ; Ἡρακλῆς ὁ καταπονούμενος τῷ τῆς Δηϊανείρας χιτῶνι Pol. 40.7.3 ; καταπεπονημένη βασιλεία 29.11.11 ; τῇ ἐνδείᾳ τῆς τροφῆς καταπονήσαντες τὴν ἀλκὴν τοῦ θηρίου DS. 3.37 ; pass., 11.6, 13.51, wie a.Sp.; νόσῳ καταπονηθείς DL. 5.68.

κατα-πονέω, -ῶ
[in LXX: 2Ma.8:2 (A), 3Ma.2:2 3Mac 2:13 * ;]
to wear down, oppress, treat hardly: pass., Act.7:24, 2Pe.2:7.†
(AS)