κατα·ποικίλλω :
      1 émailler, consteller, DS. 1, 47 ;
      2 p. ext. peindre ou orner de couleurs variées, PLAT. Tim. 85 a, etc. ; en parl. du langage, RHÉT. 9, 257 W.

deck with various colours or in divers modes, mottle, τὸ σῶμα Pl. Ti. 85a; θάλαμος, ὃν αἱ χάριτες κατεποίκιλαν Men. Rh. p. 407S. ; διττὰ ὑφάσματα Ph. 2.226; — Pass., ὑπὸ τῶν γραφέων τὰ ἱερὰ ἡμῖν καταπεποίκιλται Pl. Euthphr. 6c; ὀροφὴ ἀστέρας καταπεποικιλμένη D.S. 1.47. metaph, of style, κ. τὸν λόγον Isoc. 13.16, Phld. Rh. 1.167S. ; also κ. τὰ γεγενημένα, of historians, Agath. Praef. p. 136D.

mannigfaltig, bunt machen, ausschmücken ; τὸ σῶμα Plat. Tim. 85a ; vom Maler, Euthyphr. 6d ; πᾶς τόπος κηρογραφίᾳ καταπεποίκιλτο Callixen. bei Ath. V.204b ; eigentümlich ὀροφὴ ἀστέρας ἐν κυανῷ καταπεποικιλμένη, mit Sternen geschmückt, DS. 1.47.