κατα·πετάννυμι (f. -πετῶ, ao. κατεπέτασα) :
      1 déployer d’en haut ou sur : ἱστίον, PLUT. Thes. 25, déployer une voile ; τινί τι, DS. 20, 9, une chose au-dessus d’une autre ;
      2 p. suite, recouvrir : τὴν αὐλὴν δικτύοις, AR. Vesp. 132, tendre des filets au-dessus de la cour ; τὴν κεφαλὴν φοινικίδι, AR. Pl. 731, couvrir la tête d’un voile de pourpre ; τινά τινι, PLAT. Parm. 131 b, couvrir qqn d’un objet (voile, etc.) tendu au-dessus de lui.

➳ Part. pf. pass. καταπεπταμένος, XÉN. Cyr. 8, 3, 16.

spread out over, κατὰ λῖτα πετάσσας Il. 8.441, cf. E. Hel. 1459 (lyr., tm.); δέρρεις πρό τινος κ. Ph. Bel. 91.13, cf. D.S. 20.9.
spread or cover with, τὴν αὐλὴν δικτύοις Ar. V. 132; τὴν κεφαλὴν φοινικίδι Id. Pl. 731; ἱστίῳ ἀνθρώπους Pl. Prm. 131b; ἵπποι ἱματίοις καταπεπταμένοι X. Cyr. 8.3.16.

[ῡ], (πετάννυμι), darüber ausbreiten, behängen ; bei Hom. in tmesi, κατὰ λῖτα πετάσσας, Il. 8.441, wie κατὰ μὲν ἱστία πετάσατε Eur. Hel. 1475 ; κατεπέτασ' αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν φοινικίδι Ar. Plut. 731 ; Vesp. 131 ; καταπετάσαι ἱστίῳ πολλοὺς ἀνθρώπους Plat. Parm. 131d, damit bedecken, verhüllen ; pass., ἵπποι ἱματίοις καταπεπταμένοι Xen. Cyr. 8.3.16.