κατα·πείρω (f. -περῶ, ao.2 pass. κατεπάρην) :
      1 traverser, percer, HLD. 10, 32 ; PHALAR. Ep. 13, p. 76 ;
      2 fixer à travers, d’où au pass. se fixer à travers, P. ÉG. 6, 31.

insert, ἐμβρυουλκὸν εἰς τόπον Sor. 2.62; τοῖς κατὰ τοὺς βουβῶνας τὰ σκέλη Hld. 10.32; — Pass., καταπεπαρμένον ἐν ποδὶ σκόλοπα Gal. Nat. Fac. 1.14; καταπαρεῖσαι (aor.2 part.) τῇ φάρυγγι ἄκανθαι Paul.Aeg. 6.32; of persons, καταπαρέντες εἰς τὴν Ἱμεραίων θηρόβοτον ἄχρι τῶν στηθῶν Phalar. Ep. 147.4. (καταπείραντες (-ροντες cod.)· καταδύσαντες (-δήσ- cod.), dub. in Hsch.)

durchbohren, aufspießen, Heliod. 10.32 u. a.Sp.