κατα·ξαίνω (f. -ανῶ ; ao. pass. κατεξάνθην, pf. κατέξασμαι ou κατέξαμμαι) :
   I carder, peigner : ἔρια, HPC. 881 g, de la laine ;
   II racler, d’où :
      1 gratter, creuser : λίθους, DS. 1, 98, gratter ou marteler des pierres, en parl. de statuaires ; πέτρα κατεξαμμένη, DS. 17, 71, roche taillée ;
      2 écorcher, déchirer : τινὰ εἰς φοινικίδα, AR. Ach. 320, teindre en pourpre (à coups de pierres) la peau de qqn, càd. lapider qqn ; au pass. πέτροις καταξανθείς, SOPH. Aj. 728, ou βολαῖς, EUR. Ph. 1152, déchiré à coups de pierres ; p. anal. πυρί, EUR. H.f. 285, par le feu ; simpl. user par le frottement : ὅπλα, DS. 17, 94, une armure à force de la porter ; fig. user, fatiguer, épuiser, ESCHL. Ag. 197 ; EUR. Med. 1030 ;
      3 arracher : πλόκους κόμης, EUR. Ion 1267, des tresses de cheveux.

➳ Pf. κατέξασμαι, HPC. 881 g ; LGS 2, 1 ; κατέξαμμαι, DS. 17, 71.

fut. -ξανῶ LXX Jd. 8.7: — card, comb well, καταξῆναι Pl.Com. 245; — Pass., εἴρια κατεξασμένα Hp. Ulc. 24; πέτρα κατεξαμμένη hollowed out, D.S. 17.71 (hence καταξάνωσι cj. Dind. Id. 1.98).
tear in pieces, rend in shreds, πλόκους κόμης E. Ion 1267; πολλοὺς αἱ σαὶ καταξανοῦσι… χέρες Lyc. 300; σάρκας LXX l.c. ; κεφαλήν Plu. Agis 2; so κ. τινὰ εἰς φοινικίδα pound him (by stoning) to red rags, Ar. Ach. 320; — Pass., πέτροισι… καταξανθεὶς θανεῖν crushed to atoms, S. Aj. 728; πρὶν κατεξάνθαι βολαῖς E. Ph. 1145; πέτραις καταξανθέντες ὀστέων ῥαφάς Id. Supp. 503; πυρὶ καταξανθέντας Id. HF 285; λύγου ξηρᾶς πληγαῖς κατεξασμένης Longus 2.1.
wear, waste away, πνοαὶ… τρίβῳ κατέξαινον ἄνθος Ἀργείων A. Ag. 197 (lyr.); τὴν σάρκα Epicur. Sent.Vat. 51; νόσοι κ. ὅλα δι’ ὅλων Ph. 2.432; — Pass., κατεξάνθην πόνοις E. Med. 1030; δακρύοις Id. Tr. 509; κατέξανται δέμας Id. Hipp. 274; ὅπλα κατεξάνθαι were worn out by use, D.S. 17.94; ἐν τοῖς ὀρύγμασι καταξαινόμενοι τὰ σώματα Id. 5.38.

zerkrempeln, eigtl. wie ξαίνω von der Wolle, Plat. com. bei Poll. 7.30 ; ἔρια κατεξασμένα Hippocr. Gew. übertr., zerreißen, zerschlagen, aufreiben, verzehren, πνοαὶ τρίβῳ κατέξαινον ἄνθος Ἀργείων Aesch. Ag. 190 ; πέτροις καταξανθείς, gesteinigt, Soph. Aj. 728 ; κατεξάνθαι βολαῖς Eur. Phoen. 1152 ; Suppl. 503 ; Ar. Ach. 320 τί φειδόμεσθα τῶν λίθων μὴ οὐ καταξαίνειν τὸν ἄνδρα τοῦτον εἰς φοινικίδα, zu einem Purpurkleide schlagen, d.i. nach den Schol. steinigen, daß der ganze Leib blutig ist. Aber auch θνήσκειν πυρὶ καταξανθέντας, Eur. Herc.Fur. 285, u. κατεξάνθην πόνοις, ich wurde aufgerieben, Med. 1030 ; ὡς ἀσθενεῖ τε καὶ κατέξανται δέμας Hipp. 274 ; so auch in späterer Prosa, κατὰ γῆς ἐν τοῖς ὀρύγμασι καταξαινόμενοι τὰ σώματα ἀποθνήσκουσι DS. 5.38 ; aber πέτρα κατεξαμμένη ist ein ausgehöhlter Fels, id. 17.71, wie von den Bildhauern gesagt wird λίθους καταξαίνειν, 1.98, l.d. ; Hippocr. u. Long. haben das perf. κατέξασμαι.

1. to card or comb well: to tear in pieces, rend in shreds , (Euripides); καταξαίνειν τινὰ εἰς φοινικίδα to pound him to red rags, (Aristophanes Comicus):—;Pass., καταξανθείς crushed to atoms , (Sophocles Tragicus); πρὶν κατεξάνθαι (Euripides)
2. to wear or waste away , Lat. atterere, (Aeschulus Tragicus): Pass., κατεξάνθην πόνοις, δακρύοις (Euripides) (ML)