κατ·αινέω-ῶ (impf. κατῄνουν, f. καταινέσω, ao. κατῄνεσα) :
      1 approuver, consentir, abs. HDT. 9, 7 ; τι, HDT. 9, 34 ; ἐπί τινι, HDT. 3, 53 ; τινι, THC. 4, 122, à qqe ch. ; avec l’inf. HDT. 1, 98, à ce que qqe ch. soit ;
      2 p. suite, promettre, accorder ; τινί τι, SOPH. O.C. 432 (vulg. κατήνυσεν) qqe ch. à qqn ; avec un inf. fut. (SOPH. O.C. 1633) ou ao. (PD. P. 4, 395) promettre de faire qqe ch. ; particul. accorder (une fille) en mariage, EUR. I.A. 695 ; PLUT. Pomp. 47.

➳ Ao. dor. κατῄνησα, PD. P. 4, 395.

poet. aor.1 -ησα Pi. (v. infr.): — agree to a thing, approve of it, opp. ἀναίνομαι, c. acc. rei, Hdt. 4.80, 6.62; κ. [τι] ἐπί τινι to agree to it on conditions, Id. 3.53; c. dat. rei, Th. 4.122; abs., οὐ καταινέσαμεν ἀλλὰ ἀπειπάμεθα Hdt. 9.7. αʹ.
agree, promise to do, c. aor. inf., γάμον μεῖξαι Pi. P. 4.222; c. fut. inf., καταίνεσον μή ποτε προδώσειν S. OC 1633, cf. 1637; also τοῦτον κ. βασιλέα σφίσι εἶναι agree that he should be king, Hdt. 1.98; κ. τινὰ ταγόν (sc. εἶναι) AP 9.98 (Stat. Flacc.).
grant, promise, τοῦτ’ ἐμοὶ πόλις τὸ δῶρον… κατῄνεσεν S. OC 432, cf. Ichn. 158; esp.
promise in marriage, betroth, παῖδά τινι E. IA 695, cf. Plu. Pomp. 47; κ. πρὸς γάμον Nic.Dam. 10 J.

(αἰνέω), zustimmen, Beifall geben, billigen ; οὐ καταινέσαμεν ἀλλ' ἀπείπαμεν Her. 9.7.1 ; ταῦτα 9.34 ; ἐπί τινι 3.53 ; c. inf., καταινέουσι βασιλέα σφίσι εἶναι 1.98 ; τινί Thuc. 4.122 ; – bewilligen, versprechen, zusagen ; καταίνησάν τε κοινὸν γάμον μῖξαι Pind. P. 4.222 ; Aesch. Ch. 695 ; καταίνεσον μή ποτε προδώσειν τάσδε Soph. O.C. 1620 ; κατῄνεσεν τάδ' ὅρκιος δράσειν ξένῳ 1633 ; ὅτῳ παῖδα κατῄνεσας Eur. I.A. 695, wem du die Tochter zugesagt ; Καιπίωνι τὴν θυγατέρα Plut. Pomp. 47 ; – ταγόν τινι, Einen zum Anführer erklären, Statil. Flacc. 9 (IX.98).