κατα·δείδω (seul. ao. κατέδεισα, inf. -δεῖσαι, part. -δείσας ; postér. fut. -δείσω) :
      1 craindre, acc. AR. Pax 759 ; AND. 29, 17, etc. ou περί τινος, PHIL. 2, 102, au sujet de qqe ch. ; μή, PHIL. 2, 30, que, etc. ;
      2 effrayer, PHALAR. Ep. 84.

only in aor. -δεῖσαι, and (in Phalar. infr. cit.) fut. -δείσειν : — fear greatly, τι Ar. Pax 759 (anap.), And. 4.1, Th. 2.93; τὸν Ἀχιλλέα Jul. Or. 2.53b; περί τινος Ph. 2.102; μή. ib. 590.
put into great fear, scare, Phalar. Ep. 91.

s. δείδω, nur im aor. καταδεῖσαι, sehr fürchten, τί, Ar. Pax 759 ; Andoc. 4.1, 2 ; τὸν κίνδυνον Thuc. 2.93 ; καταδείσαντες τοῦτον καὶ τὸ τούτου θράσος Dem. 21.20 ; Sp.; περί τινος, Phil. – In Phalar. ep. 84 findet sich καταδείσω in transit. Bdtg, in Furcht setzen, erschrecken.