κατα·δέρκομαι (f. -δέρξομαι, ao.1 κατεδέρχθην) regarder d’en haut : ἐπὶ χθόνα, HH. Cer. 70, sur la terre ; τι, OD. 11, 16 ; SOPH. Tr. 1000, qqe ch.

➳ Prés. 2 sg. poét. -δέρκεαι, HH. l. c.

aor.1 κατεδέρχθην S. Tr. 999 (anap.); aor.2 κατέδρακον Oppian. H. 1.10 (tm.); — poet. for καθοράω, look down upon, αὐτοὺς Ἠέλιος… καταδέρκεται ἀκτίνεσσιν Od. 11.16; μανίας ἄνθος καταδερχθῆναι S. l.c., cf. Lyr.Adesp. 87; ἐπὶ χθόνα κ. ἀκτίνεσσι h.Cer. 70.

(δέρκομαι), herabsehen, herabschauen, οὐδέ ποτ' αὐτοὺς Ἠέλιος καταδέρκεται ἀκτίνεσσιν Od. 11.16, er schaut mit den Strahlen nicht auf sie herab, erblickt sie nicht ; πᾶσαν ἐπὶ χθόνα H.h. Cer. 70 ; μανίας ἄνθος καταδερχθείς Soph. Tr. 995 ; sp.D., wie Man. 6.284 ; κατὰ δ' ἔδρακον Opp. Hal. 1.10.