κατα·γηράσκω, vieillir, devenir très vieux, OD. 19, 360, etc. ; HÉS. O. 93 ; EUR. Med. 124, etc. ; fig. en parl. de coutumes, DÉMÉTR. (ATH. 633).

➳ Fut. -άσομαι, AR. Eq. 1308, ou -άσω, PLAT. Conv. 216 a, Leg. 949 c ; ao.1 κατεγήρασα, PLAT. Theæt. 202 d ; pf. καταγεγήρακα, ISOCR. 208 a.

Od. 19.360 (= Hes. Op. 93), E. Med. 124 (anap.), Hyp. Lyc. 12, Arist. HA 622a26, etc. ; — also καταγηράω, Pl. Criti. 112c, Is. 2.22 (-γηράναι Dobree); fut. -γηράσομαι [α] Ar. Eq. 1308, etc., -άσω Pl. Lg. 949c (aor. subj. in Smp. 216a); aor. -εγήρασα Hdt. 2.146, Pl. Tht. 202d, Ath. 14.633b; — from *καταγηργήραμι (cf. γηράσκω) come inf. καταγηράναι or -γηρᾶναι (Att., acc. to Moer. p. 115 P., v. supr.) Ath. 5.190e, and prob. -εγήρα Od. 9.510, Hdt. 6.72; pf. καταγεγήρακα Isoc. 10.1: — grow old, ll. cc. ; αἶψα… ἐν κακότητι βροτοὶ καταγηράσκουσιν Od. 19.360; μαντευόμενος κατεγήρα Κυκλώπεσσιν 9.510, cf. Hdt. 6.72.

(γηράσκω), altern, alt werden ; αἶψα γὰρ ἐν κακότητι βροτοὶ καταγηράσκουσιν Od. 19.360 ; Hes. O. 93 ; Eur. Med. 124 ; καταγηράσομαι Ar. Eq. 1308 ; auch καταγηράσουσι, Plat. Legg. XII.949c ; κατεγήρασαν Theaet. 202d ; als att. empfohlen καταγηρᾶναι, Ath. V.190e, wo noch καταγηράναι akzentuiert ist ; καταγεγηράκασιν Isocr. 10.1 ; auch übertr., καταγηρασάντων τῶν ἀρχαίων νομίμων, veralten, bei Ath. XIV.633b.

to grow old , Lat. senescere, (Odyssey by Homer) (ML)