κατα·ϐιϐρώσκω (f. καταϐρώσομαι, ao.1 κατέϐρωσα, ao.2 κατέϐρων, pf. καταϐέϐρωκα) avaler, dévorer, engloutir, HH. Ap. 127 ; HDT. 4, 199 ; fig. dévorer (son bien, sa fortune, etc.) ATT. ; au pass. PALÆPH. 3, 3.

(pres. not found, v. ἐσθίω), aor. κατέβρων h.Ap. 127; pf. Pass. καταβέβρωμαι ; aor. κατεβρώθην (v. infr.): — eat up, devour, h.Ap. l.c. ; καταβεβρωκὼς σιτία ἴσως ἐλεφάντων τεττάρων Antiph. 82; metaph, καταβεβρώκασι… τὰς οὐσίας Hegesipp.Com. 1.30; τὰ ὄντα Hyp. Fr. 249; — Pass., ὑπὸ εὐλέων κατεβρώθη Hdt. 3.16; κατεβρώθη ὑπὸ τῶν ἰδίων κυνῶν Palaeph. 6; καταβέβρωται Hdt. 4.199; ὑπ’ ἰχθύων prob. in Phld. Mort. 32; to be corroded, Pl. Phd. 110a.

(βιβρώσκω), verzehren, aufzehren ; ἐπειδὴ κατέβρως ἄμβροτον εἶδαρ H.h. Apoll. 127 ; ἐκπέποταί τε καὶ καταβέβρωται ὁ πρῶτος καρπός Her. 4.199 ; ἵνα μὴ ὑπὸ εὐλέων καταβρωθῇ 3.202 ; τὰ ἐνθάδε διεφθαρμένα ἐστὶ καὶ καταβεβρωμένα Plat. Phaed. 110a ; Folgde, wie Arist. H.A. 6.37 ; Luc. conscr. hist. 28. Auch übertr., τὰ ὄντα Hyperid. bei Poll. 6.39 ; οἳ καταβεβρώκασ' ἕνεκ' ἐμοῦ τὰς οὐσίας, sie haben aufgewendet, Hegesipp. bei Ath. VII.290e ; τὸν ἀγρὸν εἰς ὀψοφαγίαν VIII.344b. Vgl. καταβρόξειε.