κατά·σκιος, ος, ον :
      1 pass. ombragé, couvert de, dat. HÉS. O. 515 ; ESCHL. Ag. 493, etc. ; SOPH. El. 422 ; postér. gén. ANTH. 9, 333 ;
      2 act. qui donne de l’ombrage, qui couvre, ESCHL. Sept. 384 ; EUR. Ph. 657 ; AR. Ach. 965.

Étym. κ. σκιά.

ον, shaded or covered with, λάχνῃ δέρμα κ. Hes. Op. 513, cf. Hdt. 2.138, A. Ag. 493, S. El. 422; shaded, νῶτον Pi. Pae. 6.139; later c. gen., αἰγείροιο AP 9.333 (Mnasalc., v.l. αἰγείροισι); metaph in Astrol., ἀργὸς καὶ κ. τόπος, of a region, Vett.Val. 77.25; name of second τόπος, Id. 179.13; of third, Cat.Cod.Astr. 8(4).144. trans., overshadowing, λόφοι A. Th. 384, Ar. Ach. 965 codd., cf. E. Ph. 654 (lyr.).

beschattet, schattig ; κήρυκα κατάσκιον κλάδοις ἐλαίας Aesch. Ag. 479, vgl. Suppl. 349 ; θαλλόν, ᾧ κατάσκιον πᾶσαν γενέσθαι χθόνα Soph. El. 414 ; Sp., χωρίον μεγίστοις κατάσκιον ἄλσεσι Hdn. 1.12.3 ; κράναν τ' αἰγείροισι κατάσκιον Mnasalc. 8 (IX.333); übh. bedeckt, λάχνῃ δέρμα κατάσκιον Hes. O. 515. – Auch akt., τρεῖς κατασκίους λόφους σείει, vom Helmbusch, Aesch. Spt. 366, schattig, Schatten werfend, wie Ar. Ach. 929 ; ἔρνεσι κατασκίοις Eur. Phoen. 657.

1. shaded or covered with something, (Hesiod)
2. transitive overshadowing , (Aeschulus Tragicus) (ML)