κατάπλοος-ους, όου-ου (ὁ) :
      1 trajet en venant de la haute mer, d’où débarquement, THC. 4, 26 ; DÉM. 1285, 21 ; POL. 3, 7, 3 ; Σικελικὸς κ. DÉM. 1885, 21, arrivée de la flotte de Sicile ; ἐκ κατάπλου, POL. 15, 23, 3, immédiatement après avoir débarqué ;
      2 retour par mer, XÉN. Hell. 1, 4, 11.

Étym. καταπλέω.

contr. κατάπλους, ὁ, sailing down, bearing down, Th. 4.10; sailing to land, putting ashore, ib. 26; ὁ Σικελικὸς κ. the arrival of the corn-fleet from Sicily, D. 56.9.
sailing down stream, esp.
down the Nile, ὁ κατ’ ἐνιαυτὸν εἰς Ἀλεξάνδρειαν κ. OGI 90.17 (Rosetta, ii BC), cf. PTeb. 27.103 (ii BC).
sailing back, return, ὁ οἴκαδε κ. X. HG 1.4.11; παρῆν τις ἐκ κ. one who had just returned, Plb. 15.23.3.

zsgzn -πλους, ὁ, das Herabfahren zu Schiffe, das ans Land Fahren, die Landung ; Thuc. 4.26 ; ἐκ κατάπλου πολιορκεῖν τὴν πόλιν, sogleich nach der Landung, Pol. 3.40.3, öfter ; τοῦ οἴκαδε κατάπλου, Rückfahrt, Xen. Hell. 1.4.11. – Auch = der Landungsplatz, Sp.