ον, Att. καταπλέως, ων, gen. ω.
quite full, τινος of a thing, Ph. 2.568, Plu. 2.498f; fouled, stained with, γῆς τε κατάπλεων τὸ γένειον καὶ αἵματος X. Cyr. 8.3.30, cf. IG 4.952.44 (Epid.); [πηλῷ] D.H. 1.79; c. dat., filled with, λύχνος ὥσπερ κέγχροις πολλοῖς κ. Thphr. Sign. 42; χωρίον ὀχετοῖς κατάπλεων App. Pun. 117.

auch 3 End., att. ατάπλεως, ων, ganz angefüllt, τινός, Plut. u. a.Sp., auch τινί, χωρίον ὀχετοῖς βαθέσι κατάπλεων App. Pun. 117. – Auch = voll, beschmutzt, γῆς τε κατάπλεων τὸ γένειον καὶ αἵματος Xen. Cyr. 8.3.30 ; vgl. Plut. Pyrrh. 28 ; Dion.Hal. 1.79.