κατ·άλληλος, ος, ον :
      1 placé l’un contre l’autre, qui se correspond, symétrique, en parl. d’organes, ARSTT. Probl. 11, 58 ;
      2 p. suite, qui est en rapport avec, qui s’accorde avec, proportionné à, dat. ARTÉM. 1, 32 ; DC. 71, 1 ; abs. proportionné, mesuré, DH. Thuc. 36 ; τὸ κατ. τῆς διανοίας, DH. Thuc. 31, l’accord de la pensée (et du style).
Adv. κατάλληλα :
      1 en même temps, POL. 3, 5, 6 ;
      2 successivement, POL. 5, 31, 5.

• Cp. -ότερος, DC. 71, 1 ; • Sup. -ότατος, CLÉM. 939.

Étym. κ. ἀλλήλων.

ον, set over against one another, correspondent, πόροι Arist. Pr. 905b8, cf. Thphr. CP 6.9.2; φύσει ἅμα κατάλληλα τελειοῦται· διὸ καὶ ἀκούει τε ἅμα καὶ φωνεῖ [τὰ παιδία] Arist. Pr. 902a11; γλῶσσα κ. τῷ στόματι Artem. 1.32, cf. Str. 2.1.29; κ. κεῖσθαι to be parallel, of lines, S.E. M. 3.100; τὰ κ. the corresponding states, Id. P. 1.238; κ. λόγος D.H. Th. 37; τὸ κ. τῆς διανοίας ib. 31; φαντασίαι δόγμασι κ. M.Ant 7.2; τοῖς στρατιωτικοῖς ἔργοις καταλληλότερος D.C. 71.1.
appropriate, κ. καὶ κατὰ φύσιν Arr. Epict. 1.9.9, cf. Zos. 4.53; πρὸς ὑγίειαν M.Ant 5.8. Adv. -λως, κ. λέγεσθαι prob. f.l. for κατ’ ἀλλήλων, Arist. Metaph. 1041a33, cf. Stoic. 3.42; κ. τῇ φύσει Arr. Epict. 1.22.9. Gramm., rightly constructed, congruent, A.D. Synt. 4.3, al. ; also, well-arranged, in good order, of the text of Aristotle, Alex.Aphr. in Metaph. 172.13 (Comp.). Adv. Comp. -ότερον ib. 37.20.
one after another, in succession, neut. pl. κατάλληλα, as Adv., Plb. 3.5.6, 5.31.5; in a row, ἑπτὰ κεφαλὰς κ. J. AJ 3.6.7; ληφθέντα κατάλληλα taken in corresponding order, Euc. 5.4.

gegen einander, bes. einander entsprechend, angemessen, VLL ἁρμόζων ; so λόγος κατ. Dion.Hal. Thuc. 36 ; a.Sp., τοῖς στρατιωτικοῖς ἔργοις καταλληλότερος DC. 71.1 ; – κατάλληλα, adverbial, sowohl zu derselben Zeit, Pol. 3.5.6, als darauf folgend, sich daraus ergebend, τὰς κατάλληλα γενομένας πράξεις Pol. 5.31.5 ; – auch καταλλήλως, z.B. τὰ μὴ καταλλήλως λεγόμενα Arist. Metaphys. 6.17 ; τῇ φύσει Arr. Epict. 1.22.9.