κατά·δηλος, ος, ον, très clair, très évident, HDT. 3, 68 ; PLAT. Rsp. 444 c ; construit c. δῆλος avec un part. SOPH. O.C. 1214 ; PLAT. Ap. 23 d ; ou avec ὅτι, PLAT. Prot. 342 b, ou ὡς, PLAT. Prot. 355 b.

Étym. κ. δῆλος.

ον, manifest, visible, τούτοις οὐ κ. ἦν ἡ μάχη ὑπὸ τοῦ… ὄρους Th. 4.44; κ. γενέσθαι to be discovered, Hdt. 1.5, 3.68; κ. μᾶλλον… τὰ τῶν Χίων ἐφάνη Th. 8.10; κατάδηλον ποιῆσαι make known, discover, Hdt. 3.88, cf. Phld. Vit. Herc. 1457.10; c. part., φυλάσσων κ. ἔσται S. OC 1214 (lyr.); κ. γίγνονται προσποιούμενοι Pl. Ap. 23d, etc. ; κ. ὦσιν ὅτι…, κ. ἔσται ὡς…, Id. Prt. 342b, 355b, cf. Arist. Top. 109b2, Ep. Hebr. 7.15, etc. Adv. -λως Poll. 6.207.

sehr deutlich, offenbar ; σκαιοσύναν φυλάσσων ἐν ἐμοὶ κατάδηλος ἔσται Soph. O.C. 1216, es wird sich zeigen, daß er ; ἣ τὸν μάγον κατάδηλον ἐποίησε, entdeckte, Her. 3.88, vgl. 3.68 ; οὐκοῦν ταῦτα πάντα τυγχάνει ὄντα κατάδηλα σαφῶς Plat. Rep. IV.444c ; c. partic., κατάδηλοι γίγνονται προσποιούμενοι εἰδέναι Apol. 23d ; ὅτι, ὡς, Prot. 342b, 355b.
• Adv., Poll. 6.207.

κατά-δηλος, -ον
(δὴλος)
quite manifest, evident: Heb.7:15.†
(AS)