κασί·γνητος, ου (ὁ, ἡ) [ᾰ]
   I subst. frère ou sœur :
      1 (ὁ) frère, IL. 11, 257 ; PD. N. 1, 56, etc. ; ESCHL. Pr. 347 ; SOPH. El. 317, etc. ; postér. aussi au fém. ἡ κασίγνητος, sœur, LUC. Philopatr. 11 ;
      2 p. ext. parent par le sang, IL. 16, 456 ;
   II adj. de frère ou de sœur, fraternel, IL. 9, 567 ; ESCHL. Ag. 327 ; SOPH. Ant. 899, 915.

Étym. κάς = καί, γίγνομαι ; litt. « né ensemble » de la même mère ; cf. κάσις.

ὁ, (κάσις, γενέσθαι, cf. γνήσιος) brother, Od. 8.585, IG 9(1).867.6 (Corc., prob. vi BC), etc. ; esp. of those born from the same mother, κ. καὶ ὄπατρον Il. 11.257; later as fem., sister, τώδε τὼ κασιγνήτω these two sisters, S. El. 977, cf. Ps.-Luc. Philopatr. 11; in more general sense, cousin, κ. τε ἔται τε Il. 16.456, cf. 15.545; Astrol., Gemini, Doroth. ap. Heph.Astr. 3.36. as Adj., κασίγνητος, η, ον, brotherly, sisterly, κασίγνητον κάρα S. Ant. 899, 915, El. 1164, dub.l. in E. Or. 294; κασιγνήτοιο φόνοιο a brother΄s murder, Il. 9.567. (Mostly poet. ; also Aeol., Sappho Supp. 1.2 (prob.), IG 12(2).526d19 (Eresus), and Cypr., Inscr.Cypr. 135.3 H. (Idalion); Thess. κατίγνειτος IG 9(2).894 (Larissa).)

ὁ (vgl. κάσις), der (leibliche) Bruder, Il. 19.293 u. öfter ; Pind. u. Tragg. Uebh. naher Blutsverwandter, συγγενής, wie es Il. 15.545 Ἕκτωρ δὲ κασιγνήτοισι κέλευσε πᾶσι erkl. wurde u. 16.456, wo κασίγνητοί τε ἔται τε neben einander stehen.
Bei Luc. Philopatr. 11 ἡ κασίγνητος, die Schwester. – Als adj. brüderlich, geschwisterlich, ἀνδρῶν κασιγνήτων τε καὶ φυταλμίων Aesch. Ag. 327, κασίγνητον κάρα Soph. Ant. 906, vgl. Aj. 1155.