GRC
καρχαρόδους
JSON
Bailly
καρχαρ·όδους, ους, ουν, gén. -όδοντος [χᾰ] aux dents aiguës, acérées, IL. 10, 360 ; 13, 198 ; HÉS. O. 602, 794 ; Th. 175 ; AR. Vesp. 1031 ; ARSTT. H.A. 2, 1.
Étym. κ. ὀδούς.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ὁ, ἡ (neut. -όδουν Plot. 6.7.9), gen. -όδοντος, with saw-like teeth, καρχαρόδοντε δύω κύνε Il. 10.360; κυνῶν ὕπο κ. 13.198; ἅρπην κ. Hes. Th. 180; applied to Cleon, Ar. Eq. 1017, V. 1031; καρχαρόδοντα… ὅσα ἐπαλλάττει τοὺς ὀδόντας τοὺς ὀξεῖς Arist. HA 501a18; opp. χαυλιόδους, Id. PA 661b19; of the lobster΄s claws, Id. HA 526a19.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
οντος, scharfzahnig, mit scharfen, spitzen Zähnen ; κύνες Il. 10.360, 13.198 ; ἅρπη Hes. Th. 180 ; καρχαρόδουν ζῷον Arist. part. an. 3.1, wo es ὀξεῖς καὶ ἐπαλλάττοντας ὀδόντας ἔχον erkl. wird ; τὰ καρχαρόδοντα Opp. Cyn. 3.262. Kleon heißt so Ar. Vesp. 1031, vgl. Eq. 1017.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
