ή, όν [ᾰ]
      1 qui concerne les petits marchands, le petit négoce, DINOL. (POLL. 10, 177) ; ἡ καπηλική (s.-e. τέχνη) PLAT. Soph. 223 d ; ARSTT. Pol. 1, 9, petit commerce ;
      2 de cabaretier, en parl. d’une bouteille, ANTH. 9, 229.

Étym. κάπηλος.

ή, όν, of or for a κάπηλος, ζυγόν Dinol. 2 (fort. καπανικόν)· ἀργύρωμα IG 11(2).110 (Delos, iii BC), cf. 111; mercenary, ἦθος M.Ant 4.28; σοφιστής Poll. 4.48; ἡ καπηλική (sc. τέχνη), = καπηλεία, Pl. Sph. 223d, Arist. Pol. 1257a18; καπηλικόν, τό, campfollowers, sutlers of an army, Arr. Tact. 2.1; but also, tax on retailtraders, BGU 1237 (iii/ii BC).
like a petty trader, knavish, cozening, κ. μέτρα φιλεῦσα AP 9.229 (Marc. Arg.); ὕθλος Porph. Chr. 49. Adv. -κῶς, ἔχειν to be vamped up for sale, Ar. Pl. 1063; τὰ πράγματα κ. διανέμων Plu. 2.369c; in a mercenary spirit, Gal. 14.216; Comp. -ώτερον Numen. ap. Eus. PE 14.8.

zum Höker, Kleinhändler od. Weinschenker gehörig, im Kleinhandel geübt, geschickt, krämerisch, im Handel betrügerlich ; καπηλικὰ μέτρα φιλεῦσα, von der Flasche, M.Arg. 18 (IX.229); ζυγόν Poll. 10.177 aus Dinoloch.; – τῆς μεταβλητικῆς ἡ μὲν κατὰ πόλιν ἀλλαγὴ καπηλικὴ προσαγορεύεται, der Verkehr in der Stadt, nicht außer Landes u. über See, Plat. Soph. 223d, sc. τέχνη, wie Arist. Pol. 1.9 ; Poll. 7.9 ; Sp., auch καπηλικὸς τὴν διάνοιαν, betrügerisches Sinnes.
• Adv., καπηλικῶς ἔχειν Ar. Plut. 1063, wie ein Krämer sich benehmen ; τὰ πράγματα καπ. διανέμειν Plut. Is. et. Os. 45 ; καπηλικῶς χρῆσθαί τινι, mit Etwas schändlichen Wucher treiben.