(ao. ἐκανόνισα) régler, d’où :
      1 soumettre à une règle, ARSTT. Nic. 2, 3 ; LUC. H. conscr. 9 ;
      2 mesurer ou juger d’après une règle, LGN 16, 4.

Étym. κανών.

(< κανών) measure or judge by rule, Longin. 16.4; measure, regulate, τὰς πράξεις ἡδονῇ καὶ λύπῃ Arist. EN 1105a3, cf. S.E. M. 7.158; τῇ πείρᾳ τὴν ἐνέργειάν τινος Dsc. Praef. 2; τὴν ψυχήν Procl. Par. Ptol. 16; — Pass., πάντα κεκανόνισται πρὸς δικαιοσύνην Aristeas 168; ἡδονῇ κανονιζόμενον Phld. Po. 5.25; τοῖσιν [τοῖς πλάνησι] κανονίζεται αἰών App.Anth. 3.147 (Theon or Hermes).
prescribe rules for, c. acc., Simp. in Ph. 980.23.
assess for taxation, PLond. 5.1674.34 (Pass., vi AD).
Gramm., κανονίζεται the rule is…, A.D. Pron. 21.20; generally, Heliod. ap. Orib. 46.9.4. Act., conjugate, give the paradigm of a verb, Sch. E. Hec. 1293; — Pass., Sch. Oppian. H. 1.259, etc. ; to be parsed as…, εἰς ἀόριστον Sch. E. Ph. 1188.

nach der Richtschnur, Regel machen, beurteilen ; κανονίζομεν δὲ καὶ τὰς πράξεις Arist. Eth. Nic. II.2 ; πρὸς τὰ ἔπειτα κανονιστέον τὰ τοιαῦτα Luc. hist.conscr. 9 ; S.Emp. adv. math. 7.175, oft. Oefter bei den Gramm. = Etwas der Regel anpassen, regeln, vgl. τοῖσιν (den Planeten) ἀεὶ κανονίζεται αἰών Theon. 2 (APP 40); bes. deklinieren u. konjugieren, ableiten.
Bei den K.S. = in den Kanon der heiligen Schriften aufnehmen.