καλλιγραφέω-ῶ [ᾰφ] bien écrire, càd. :
      1 écrire d’une belle écriture, BAS. 2, 1116 ;
      2 écrire d’un beau style, ARSTT. Rhet. Al. 1, 7 ; DL. 7, 18 ;

Moy. écrire d’un beau style, LGN 33, 5.

➳ Part. pf. pass. κεκαλλιγραφημένος, DL. 7, 18 ; pf. pass. au sens pass. DL. l. c. ; au sens moy. LGN l. c.

Étym. καλλιγράφος.

write beautifully, in point of style, metaph in Med., κ. τὴν ἀπομίμησιν τοῖς τῆς ἀρετῆς στοιχείοις Arist. Rh. Al. 1420b17; pf. Pass. in act. sense, Longin. 33.5; in pass. sense, κεκαλλιγραφημένοι λόγοι J. Ap. 2.31, cf. D.L. 7.18; later use for Att. εἰς κάλλος γράφειν, Phryn. 99.
paint beautifully, τὸ πρόσωπον Poll. 5.102.

schön schreiben, malen, Sp.; τὸ πρόσωπον, schminken, Poll. 5.102 ; vom schönen Styl, schön schreiben, Arist. rhet. Alex. praef. in med.; κεκαλλιγραφημένη λέξις DL. 7.18 ; vgl. Lobeck zu Phryn. 122, wo das Wort als unattisch bezeichnet ist.