καλινδέομαι-οῦμαι (seul. prés., impf. ἐκαλινδούμην et ao. pass. ἐκαλινδήθην) [ᾰ] se rouler : ἐν ταῖς ὁδοῖς, THC. 2, 52, dans les rues, d’où p. ext. tourner, aller et venir sans cesse : ἐν τῇσι στοιῇσι, HDT. 3, 52 ; ἐν ἀγοραῖς, SEXT. 294, sous les portiques, sur les places ; περὶ τὰ δικαστήρια, ISOCR. 295 b, autour des tribunaux ; fig. ἔν τινι, XÉN. Cyr. 1, 4, 5 ; περί τι, ISOCR. 295 b, s’attacher à qqe ch.

Étym. cf. κυλινδέω.

only in pres. and impf., = κυλινδέομαι, roll about, wallow, ἀποθνῄσκοντες ἐν ταῖς ὁδοῖς ἐκαλινδοῦντο, of plaguestricken persons, Th. 2.52; of birds, κ. ἐν τῇ γῇ, κ. τοῖς πτεροῖς πρὸς τὴν κόνιν, Arist. HA 612a20, b24; <ἐν> ῥεύμασι Plu. Tim. 28; ἐπὶ ἐλαίου, as a form of exercise, Gal. 6.220, cf. 324; roam, κατὰ τὰς νάπας X. An. 5.2.31; ἐν τῇσι στοιῇσι Hdt. 3.52; metaph, ἐν θιάσοις καὶ μεθύουσιν ἀνθρώποις κ. D. 19.199; hence, to be continually busy with, pass one΄s time in a thing, ἐν τῷ πειρᾶσθαι X. Cyr. 1.4.5 (v.l. κυλινδ-)· περὶ τὰς ἔριδας, περὶ τὰ δικαστήρια, Isoc. 13.20, 15.30; κ. ἐπὶ τοῦ βήματος Id. 5.81 (v.l. κυλ-)· ἐν ἀγοραῖς S.E. M. 2.27.

v.l. für κυλινδέομαι in Plat., s. κυλινδέω.