ας (ἡ) [κᾰ] méfait, càd. :
      1 méchanceté, perversité, THC. 1, 37 ; PLAT. Leg. 728 b ; en parl. d’un cheval vicieux, XÉN. Hipp. 1, 15 ; en parl. de breuvages magiques, maléfice, DIOSC. 1, 120 ;
      2 fraude, au pl. pratiques frauduleuses, XÉN. Cyr. 1, 6, 28 ; PLAT. Leg. 917 e.

➳ Ion. et épq. κακοεργίη, OD. 22, 374.

Étym. κακοῦργος.

Ep. κακοεργίη [ι metri gr.], ἡ, wickedness, villainy, malice, ὡς κακοεργίης εὐεργεσίη μέγ’ ἀμείνων Od. 22.374, cf. Th. 1.37, etc. ; of a horse, vice, X. Eq. Mag. 1.15; in pl., malpractices, τὰ κιβδηλεύματά τε καὶ κ. τῶν πωλούντων Pl. Lg. 917e; κ. καὶ ἀπάται καὶ δολώσεις X. Cyr. 1.6.28, etc.
bad workmanship, only in form κακοεργία Pl. R. 422a.
injury, τῆς ἑαυτοῦ πόλεως ib. 434c; pl., ill effects, ἀποκρούειν τὰς τῶν φαρμάκων κ. Dsc. 1.90.

ἡ, das Wesen eines κακοῦργος, Schlechtigkeit, Missetat, Betrug ; τῆς πόλεως Plat. Rep. IV.434c ; τὰ κιβδηλεύματά τε καὶ κακουργίαι τῶν πωλούντων Legg. XI.917e ; neben ἀπάται καὶ δολώσεις Xen. Cyr. 1.6.28.

1. the character and conduct of a κακοῦργος, ill-doing, wickedness, villany, malice , (Odyssey by Homer), etc.; of a horse, viciousness , (Xenophon Historicus)
2. in plural malpractices , (Xenophon Historicus) (ML)