GRC
κακοδαιμονία
JSON
Bailly
ας (ἡ) [κᾰ]
1 propr. possession par un mauvais esprit, d’où démence, AR. Pl. 501 ; XÉN. Mem. 2, 3, 19 ; DÉM. 23, 26 ;
2 malheur, infortune, HDT. 1, 87 ; ANT. 138, 35 ; XÉN. Mem. 1, 6, 3, etc.
1 propr. possession par un mauvais esprit, d’où démence, AR. Pl. 501 ; XÉN. Mem. 2, 3, 19 ; DÉM. 23, 26 ;
2 malheur, infortune, HDT. 1, 87 ; ANT. 138, 35 ; XÉN. Mem. 1, 6, 3, etc.
➳ Ion. -ίη, HDT. 1, 87.
Étym. κακοδαίμων.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
Ion. -ίη, ἡ, unhappiness, misfortune, opp. εὐδαιμονία, Hdt. 1.87, Antipho 5.79, X. Mem. 1.6.3, Arist. Po. 1450a17, Phld. Rh. 1.220 S., etc.
possession by an evil spirit, Ar. Pl. 501, X. Mem. 2.3.19, D. 2.20.
possession by an evil spirit, Ar. Pl. 501, X. Mem. 2.3.19, D. 2.20.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ἡ,
1) das Besessensein von einem bösen Dämon, die Raserei ; Ar. Plut. 501 ; οὐκ ἂν πολλὴ ἀμαθία εἴη καὶ κακοδαιμονία τοῖς ἐπ' ὠφελείᾳ πεποιημένοις ἐπὶ βλάβῃ χρῆσθαι Xen. Mem. 2.3.19 ; vgl. Dem. 2.20.
2) das Unglücklichsein, das Unglück ; Ggstz εὐδαιμονία Antiph. 5.79 ; Xen. Mem. 1.6.3 u. Sp., wie Plut. adv. Stoic. 19.
1) das Besessensein von einem bösen Dämon, die Raserei ; Ar. Plut. 501 ; οὐκ ἂν πολλὴ ἀμαθία εἴη καὶ κακοδαιμονία τοῖς ἐπ' ὠφελείᾳ πεποιημένοις ἐπὶ βλάβῃ χρῆσθαι Xen. Mem. 2.3.19 ; vgl. Dem. 2.20.
2) das Unglücklichsein, das Unglück ; Ggstz εὐδαιμονία Antiph. 5.79 ; Xen. Mem. 1.6.3 u. Sp., wie Plut. adv. Stoic. 19.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
