α (ὁ) prison souterraine pour les criminels, à Sparte, THC. 1, 134 ; PAUS. 4, 18, 4 ; PLUT. Ages. 19.

Étym. cf. καιέτας.

ου, Dor. α, ὁ, a pit or underground cavern at Sparta, into which state-prisoners or their corpses were thrown, Th. 1.134, Paus. 4.18.4; — the forms καιάτας and καιέτας are found in Eust. 1478.45; — also καιετός, ὁ, fissure produced by earthquake, Str. 8.5.7; hence Λακεδαίμονα καιετάεσσαν full of hollows or abysses, read by Zenod. for κητώεσσαν in Od. 4.1; but Εὐρώτας καιετάεις Call. Fr. 224, is expld. by καλαμινθώδης in Str. l.c. ; cf. καιέτα· καλαμίνθη (Boeot.), Hsch. ; καιέτας in Apollon.Soph. Lex. s.v. κητώεσσαν ; gen. pl. καιατῶν Anon. Lond. 36.57.

ὁ, ein Erdschlund in Sparta, in welchen Staatsverbrecher lebend od. tot hinabgestürzt wurden, οὗπερ τοὺς κακούργους ἐμβάλλειν εἰώθασιν Thuc. 1.134 ; vgl. Paus. 4.18.4 u. VLL ; Strab. VIII.5.7 p. 367, wo er καιέτας od. καιάτας heißt ; V.233 τὰ γὰρ κοῖλα πάντα καιέτας (über die v.l. s. Kramer) οἱ Λάκωνες προσηγόρευσαν. S. auch καίατα.