καθ·ιερόω-ῶ [ᾰ] consacrer, dédier : τι, POL. 3, 22, 1 ; DC. 39, 38, qqe ch. ; τι τῷ θεῷ, ESCHL. Eum. 304 ; PLAT. Leg. 745 e ; LYS. 155, 24, qqe ch. à la divinité ; ἑαυτὸν ὑπὲρ τῆς πατρίδος τῷ δαίμονι, PLUT. Cam. 21, se dévouer à la divinité pour la patrie.

➳ Ion. κατιρόω [ῑ] HDT. 1, 92, 164.

Étym. κ. ἱερόω.

Ion. κατιρόω, dedicate, devote, Hdt. 1.92, 164; τῇ μὲν γὰρ Ἀθηναίᾳ καθιέρωσεν εἰς ἀναθήματα… πεντακισχιλίους στατῆρας Lys. 19.39; τὸ λαχὸν μέρος ἑκάστῳ τῷ θεῷ Pl. Lg. 745d; χώραν Aeschin. 3.109; ἑαυτοὺς ὑπὲρ τῆς πατρίδος τῷ δαίμονι κ. Plu. Cam. 21; τὸ θέατρον D.C. 39.38, cf. SIG 791 B 5 (Delph., i AD), etc. ; — Pass., ἐμοὶ τραφείς τε καὶ καθιερωμένος [ι] A. Eu. 304; ἡ Κιρραία χώρα καθιερώθη was consecrated, D. 18.149; καθιερωμένα ἀναθήματα Plb. 7.14.3, cf. 3.22.1; οἱ καθιερούμενοι τῷ Διΐ his priests, S.E. P. 3.224.
set up, establish as sacred, τὴν φήμην Pl. Lg. 838d; — Pass., νόμιμον καθιερωθέν ib. 839c; δίκαια ἐν στήλῃ καθιερωμένα Plb. 9.36.9. — Prose word, used once by A.

ion. κατιρόω, heiligen, weihen ; ἐμοὶ τραφείς τε καὶ καθιερωμένος Aesch. Eum. 304 ; οἴκημα, τὴν οὐσίην κατιρῶσαι, Her. 1.92, 164 ; τῷ θεῷ τι Plat. Legg. V.745d, öfter ; καθιερωθὲν τοῦτο τὸ νόμιμον VIII.839b, u. öfter von gesetzlichen Vestimmungen. Bei Plut. Cam. 21 u. a.Sp. ἑαυτοὺς τῷ δαίμονι ὑπὲρ τῆς πατρίδος, se diis devovere.