ος, ον :
   I de mauvais aloi, altéré, falsifié, en parl. de métaux, THGN. 119 ; EUR. Med. 516 ; en parl. de son, PD. fr. 47 ; en parl. de marchandises, PLAT. Leg. 916 d ;
   II fig. càd. :
      1 mensonger, illégitime (honneur, parole, etc.) EUR. El. 550 ; PLAT. Leg. 728 d ;
      2 faux, trompeur, déloyal, en parl. de pers. THGN. 117 ; EUR. Hipp. 616 ; en parl. de choses (caractère, dessein, etc.) PLAT. Leg. 918 a ; DÉM. 508, 15 ; PLUT. M. 823 c ;
      3 équivoque, en parl. d’oracles, HDT. 1, 66, 75 ; 5, 91.

• Sup. -ότατος, THGN. 123.

➳ Dor. κίϐδαλος [ᾱ] PD. l. c. etc.

ον, adulterated, base, esp. of coin, χρυσοῦ κιβδήλοιο καὶ ἀργύρου Thgn. 119, cf. E. Med. 516; στατῆρες κ. IG2². 1388.61; κ. λόγος τοῦ τόκου Pl. R. 507a; τιμαί, opp. ἀληθεῖς, Id. Lg. 728d; ἐν δὲ κιβδήλῳ τόδε this may prove false, E. El. 550; τὸ σὰν κίβδαλον spurious, Pi. Dith. 2.3; ἱμάτιον ἐκ δύο ὑφασμένον κ. LXX Le. 19.19. metaph, fraudulent, dishonest, opp. ἀληθής, of men, Thgn. 117; κίβδηλον (cj. -λοι)… ἦθος ἔχοντες Id. 965; τοῦτο θεὸς κιβδηλότατον ποίησε Id. 123; κ. καὶ ἀπατεών, κ. καὶ ἀγαθοφανέες, Democr. 63, 82; δίκαιον Arist. Rh. 1375b6; of oracles, etc., deceitful, Hdt. 1.66, 75, 5.91, Max.Tyr. 28.3 (Sup.); of women, κ. ἀνθρώποις κακόν E. Hipp. 616; κ. ἐπιτηδεύματα Pl. Lg. 918a. (Poll. 7.99 cites κίβδος, = dross or alloy of gold; Sch. Ar. Av. 158 expl. κιβδηλία as the dross of silver; Hsch. also cites κίβδης, = κακοῦργος, <κά>πηλος, χειροτέχνης, and Poll. κίβδωνες (v.l. κιβδῶνες Phot.), = μεταλλεῖς, miners.)

eigtl. von unreinem, von den Schlacken nicht gehörig gesäubertem Metall, wodurch bes. das Gold an Gehalt u. Ansehen verliert, dah. verfälscht, unecht ; χρυσός Theogn. 119 ; Eur. Med. 516 ; νόμισμα, falsche Münze, Xen. Mem. 3.1.9 ; bei Suid. u. Schol. Ar. Av. 158 wunderlich abgeleitet παρὰ τὸ ὑπὸ Χίων δεδηλῆσθαι, also für χίβδηλος. – Uebertr. von Menschen, betrügerisch, falsch, bes. im Handel u. Wandel ; Theogn. 117, 459 ; κίβδηλον κακόν nennt Eur. Hipp. 616 die Weiber ; κίβδηλόν τι πωλεῖν Plat. Legg. XI.916d ; κίβδηλα ἐπιτηδεύματα 918a ; τὴν πόλιν κίβδηλον καὶ ἄπιστον ποιεῖν, unzuverlässig, Dem. Lept. 167 ; zweideutig, Theogn. 123 ; χρησμός, ein doppelsinniges Orakel, Her. 1.66, 75. – Auch = unecht von Seiten der Geburt, = νόθος, Theogn. 123 ; Ggstz von ἀληθεῖς, τιμαί Plat. Legg. V.728d ; νόθα καὶ κίβδηλα θωπεύματα Plut. reip. ger. praec. 31 ; ὅσα κ. καὶ νόθα καὶ παρακεκομμένα Luc. adv.Ind. 2 ; μηδὲν κάβδηλον ἑαυτῇ συνειδυῖα Hermot. 51.
• Adv. κιβδήλως, falsch, Phryn. 415.

1. adulterated, spurious, base , of coin, (Theognis Elegiacus)
2. metaphorically base, false, spurious, fraudulent , of men, (Theognis Elegiacus); of oracles, deceitful , (Herdotus Historicus); ἐν κιβδήλῳ (Euripides)
from κίβδος (ML)