ος, ον :
      1 digne de soins ou d’égards, cher, précieux, IL. 19, 293 ;
      2 qui marque le deuil, la tristesse, funéraire, ESCHL. Ch. 87, 223 ; EUR. I.T. 147 ;
      3 act. qui prend soin de, EUR. Ion 487.

Étym. κῆδος.

ον, cared for, beloved, τρεῖς τε κασιγνήτους, τούς μοι μία γείνατο μήτηρ, κηδείους Il. 19.294. Act., careful of, or caring for, c. gen., τροφαὶ κ. τέκνων E. Ion 487 (lyr.).
of a funeral or tomb, sepulchral, χοαί A. Ch. 87, 538; κ. θρίξ offered on a tomb, ib. 226; κ. οἴκτοισιν E. IT 147 (lyr.).

1) der Fürsorge od. Achtung würdig, Gegenstand der Fürsorge, lieb, teuer ; τρεῖς τε κασιγνήτους, τούς μοι μία γείνατο μήτηρ, κηδείους Il. 12.293 ; ἑταῖροι Od. 11.521, v.l. Κήτειοι ; vgl. κήδεος ; – sorgsam, κήδειοι τροφαὶ τέκνων Eur. Ion 487.
2) zum Leichenbegängnis gehörig, die Trauer andeutend ; κήδειοι χοαί Aesch. Ch. 85, vgl. 531 ; so auch κουρὰν δ' ἰδοῦσα τήνδε κηδείου τριχός ib. 224 zu nehmen, von der zum Zeichen der Trauer abgeschnittenen Locke, Trauerlocke, nicht Locke des Bruders ; vgl. κήδειοι οἶκτοι Eur. I.T. 147.