ου (ὁ) [ᾰ]
   I terre de potier, argile, HOM. Ep. 14 (var. κεραμίς) ; PLAT. Tim. 60 d ;
   II p. suite, tout objet fabriqué en terre cuite :
      1 vase pour garder le vin, IL. 9, 469 ; HDT. 3, 6 ; et en gén. vase quelconque, d’où au sg. avec sens collect. vaisselle, poterie, HDT. 3, 96 ; ALEX. (ATH. 329 b) ;
      2 tuile, brique, HDN 1, 12, 16 ; au sg. avec sens collect. AR. Nub. 1126 ; THC. 2, 4 ; 4, 48 ; HDN 7, 13, 11 ; d’où toit en tuiles, AR. fr. 129 ; fig. en parl. de la carapace d’une tortue, AR. Vesp. 1295 ;
      3 prison, IL. 5, 387.

Étym. p.-ê. pré-grec.

ὁ, rare pl. κέραμα, τά, PPetr. 3P. 327 (iii BC): — potter΄s earth, potter΄s clay, Pl. Ti. 60d, Arist. Mete. 384b19, etc. ; κ. ὠμός, ὀπτώμενος, ib. 380b8, 383a21.
anything made of this earth, as earthen vessel, wine-jar, ἐκ κεράμων μέθυ πίνετο Il. 9.469, cf. Hdt. 3.96; in collective sense, pottery, Ar. Ach. 902, Men. Sam. 75, al. ; κ. ἐσάγεται πλήρης οἴνου jars full of wine, Hdt. 3.6, cf. 5.88, Alex. 257.3, etc.
jar of other material, κ. ἀργυροῦς Ptol.Euerg. 7J.
tile, Ar. V. 1295 (of a tortoise΄s shell); collectively, tiling, τοῦ τέγους τὸν κέραμον αὐτοῦ χαλάζαις… ξυντρίψομεν Id. Nu. 1127, cf. Fr. 349, Th. 2.4; Κορίνθιος κ. IG2². 1668.58; Λακωνικός ib. 463.69, 1672.188; roof, Pherecr. 130.6, Herod. 3.44, Gal. 8.26, 9.824.
pottery (i.e. place of manufacture), ὁ κ. ὁ χυτρικός Tab. Defix. Praef. p. iib.
dungeon (said by Sch. to be Cyprian), χαλκέῳ ἐν κεράμῳ δέδετο Il. 5.387, cf. Thphr. Char. 6.6 cod. M; pl., Nonn. D. 16.162. (Possibly cogn. with Lat. cremo.)

ὁ, Töpfererde, Töpferton ; Hom. ep. 14 ; Plat. Tim. 60d ; Ath. I.28c u. A. – Alles aus Töpfererde gemachte, Töpferwaren, z.B. irdener Weinkrug, Il. 9.469 ; κέραμος πλήρης οἴνου Her. 3.6, öfter, übh. Flasche, Krug. – Dachziegel, καὶ τοῦ τέγους τὸν κέραμον αὐτοῦ χαλάζαις στρογγύλαις ξυντρίψομεν Ar. Nub. 1111 ; λίθοις τε καὶ κεράμῳ βάλλειν Thuc. 2.4, vgl. 4.48 ; Sp., wie Hdn. 7.13.11 ; – das Dach, Antiphil. 12, Parmen. 8 (IX.71, 114); übertr. auch von der Schildkröte, Ar. Vesp. 1295. – Auch das Gefängnis, der Kerker, χαλκέῳ δ' ἐν κεράμῳ δέδετο Il. 5.387, nach Eust. zyprisch.

κεραμος, -ου, ὁ
(< κεράννυμι), [in LXX: 2Ki.17:28 (יָצַר כְּלִי)* ;]
__1. potter's clay.
__2. an earthen vessel.
__3. a tile: Luk.5:19.†
(AS)