εως (ἡ) :
      1 vacuité, état d’un corps vide, PLAT. Rsp. 585 a, etc. ;
      2 évacuation, déjection, HPC. Aph. 17, 2.

Étym. κενόω.

εως, ἡ, emptying, depletion, οὐχὶ πεῖνα καὶ δίψα… κενώσεις τινές εἰσι… ; Pl. R. 585b, cf. Phlb. 35b, BGU 904.13 (ii AD); — poet. κενέωσις, πόντου κ. ἀνὰ πέδον Pi. Fr. 107.12; metaph, κένωσις βίου Vett.Val. 190.30; κ. τοῦ γιγνώσκειν Iamb. Comm. Math. 11. Medic., evacuation, Hp. Aph. 2.8, interpol. in Dsc. 2.50; κ. τῶν οἰκείων, opp. κάθαρσις τῶν ἀλλοτρίων, Gal. 18(2).134.
depletion, low diet, opp. πλήρωσις, Hp. VM 9, cf. Art. 49; κ. σίτου ib. 50. of the moon, waning, opp. πλήρωσις, Epicur. Ep. 2 p. 40U.

ἡ, das Ausleeren, die Ausleerung, Leere, Ggstz πλήρωσις, Plat. Phil. 42c, πλησμονή, Symp. 186c ; οὐχὶ πεῖνα καὶ δίψα κενώσεις τινές εἰσι τῆς περὶ τὸ σῶμα ἕξεως Rep. IX.585a ; oft bei den Medic.