[ᾰ] adv. et prép. ;
A (avec idée de lieu) :
   I de haut en bas, avec ou sans mouv. : κ. ἕλκειν, IL. 17, 136, traîner en bas ; κ. χωρεῖν, ESCHL. Pr. 74, descendre ; κ. ὁράων, OD. 23, 91, regarder en bas, avoir les yeux baissés ; ἄνω καὶ κάτω, ἄνω κάτω, ATT. (v. ἄνω) de bas en haut et de haut en bas, càd. en tous sens ; avec un gén. du haut de, EUR. Cycl. 448, ou avec κατά et le gén. HDT. 8, 53 ; AR. Pl. 232 ;
   II en bas, càd. :
      1 sous terre, dans les enfers, ESCHL. Pers. 839 ; PLAT. Ax. 372 a ; οἱ κάτω, SOPH. Aj. 865, les habitants des enfers, les morts ; οἱ κάτω θεοί, SOPH. El. 292, les dieux des enfers ;
      2 sur la côte (p. opp. à l’intérieur des terres), τὰ κάτω, HDT. 1, 143, le littoral ; οἱ κάτω, THC. 1, 120, les habitants du littoral ;
      3 en parl. du stade, du point d’où l’on part : ἀπὸ τῶν κάτω, PLAT. Rsp. 613 b, de la descente, càd. de la barrière (p. opp. à ἀπὸ τῶν ἄνω, de la montée, càd. du but) ;
   III p. anal. vers le bas ou arrière (d’une machine de jet ; cf. κατά) HÉRON, PHIL. BYZ. ;
B avec idée de temps, postérieurement, ensuite : οἱ κ. χρόνοι, PLUT. Cor. 25, les temps postérieurs ; κάτω τοῦ χρόνου, EL. V.H. 3, 17, etc. dans la suite du temps ; οἱ κάτω, LUC. Hipp. 1, ceux d’après, les générations postérieures, p. opp. à οἱ πάλαι.

• Cp. κατωτέρω, PLAT. Phæd. 112 d ; AR. Ran. 69 ; ou κατώτερον, ARSTT. H.A. 6, 10. • Sup. κατωτάτω, HDT. 2, 125, ou κατώτατα, HDT. 7, 23.

Étym. κατά, cf. κατώτερος, κατώτατος.

Adv., (< κατά); with Verbs implying Motion, downwards, ἐπισκύνιον κ. ἕλκεται Il. 17.136; κ. ὁρόων Od. 23.91; κατὰ τείχεος κ. ῥίπτειν Hdt. 8.53; κατώρυξέν με κατὰ τῆς γῆς κ. Ar. Pl. 238; χώρει κ. A. Pr. 74; κ. δάκρυ’ εἰβομένη S. Ant. 527 (anap.), cf. E. Fr. 384; esp. of the nether world, A. Pers. 839, S. Ant. 197, etc. ; κ. βλέπειν, φέρεσθαι, Pl. R. 500b, 584e; κ. διεχώρει αὐτοῖς they suffered from diarrhoea, X. An. 4.8.20, cf. Hp. Epid. 5.20; φάρμακον πῖσαι κ. give a purgative, Id. Aff. 32, cf. 15; κ. βοηθεῖν go down to help, D. 32.5; for ἄνω καὶ κάτω, ἄνω κάτω, etc., v. ἄνω 2 A. 11.2.
downwards, in a chain of causes, ἐπὶ τὸ κ. ἰέναι Arist. Metaph. 994a19. c. gen., down from, πετρῶν ὦσαι κ. E. Cyc. 448. with Verbs implying Rest (so more freq. in Prose), beneath, below, opp. ἄνω, Hes. Th. 301, etc. ; ὁ τόπος ὁ κ. καλούμενος Pl. Phd. 112c.
in the world below, S. Aj. 660, OC 1563 (lyr.), etc. ; οἱ κ.
the dead, Id. Aj. 865, Ant. 75, etc. ; οἱ κ. θεοί Id. El. 292, cf. E. Alc. 851. geographically below, southward, Hdt., v. ἄνω² A.II.1e; also κ. οἰκεῖν to dwell on the coast, Th. 1.7; οἱ κ., opp. οἱ τὴν μεσόγειαν κατῳκημένοι, ib. 120; ἡ. κ. Γαλατία lower Galatia, Plu Aem. 9, etc. ; βασιλεὺς τῶν τε ἄνω καὶ τῶν κ. χωρῶν OGI 90.3 (Rosetta, ii BC). in the race-course, τὰ κ.
the starting-place, opp. τὰ ἄνω (the goal), Pl. R. 613b. τὰ κ. τῶν μελῶν the lower limbs of the body, Id. Lg. 794d; ἡ κ. κοιλία, opp. ἡ ἄνω, Arist. Mete. 360b24. PA 676a5; περὶ τὰ κ. χωρεῖν miscarry, fail, Luc. Ind. 1. of Time, afterwards, later, Ael. VH 5.13; οἱ κ. χρόνοι Plu. Cor. 25; οἱ κ., opp. οἱ πάλαι, Luc. Hipp. 1; τοῦ χρόνου κ.
later in time, Ael. VH 3.17, NA 2.18; Δαρεῖος ὁ κ. ib. 6.48; cf. ἄνω 2 A. 11.1i. in Logic, τὰ κ.
the lower members in a descending series of genera and species, Arist. APo. 97a31, Metaph. 992a18. c. gen., under, below, κ. χθονός, γῆς, A. Eu. 1023, S. OT 968, etc. Comp. κατωτέρω lower, downwards, Ar. Ra. 70, Alex. 173.2; c. gen., lower than, below, Hdt. 8.132. Sup. κατωτάτω at the lowest part, τὰ κ. Id. 2.125 (but in signf. 11. g, Phld. Sign. 29).

1) hinab, hinunter, nach unten zu ; ἧστο κάτω ὁρόων Od. 23.91 ; πᾶν δέ τ' ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται Il. 17.136 ; πόλλ' ἄνω τὰ δ' αὖ κάτω κυλίνδοντ' ἐλπίδες, auf- u. abwärts, Pind. Ol. 12.6 ; ἐγὼ δ' ἄπειμιγῆς ὑπὸ ζόφον κάτω Aesch. Pers. 825 ; τὰ δ' ἄλλα πάντ' ἄνω τε καὶ κάτω στρέφων Eum. 620, vgl. ἄνω ; so bei Soph. u. A.; bes. in die Unterwelt hinab, ἃ τοῖς ἀρίστοις ἔρχεται κάτω νεκροῖς Soph. Ant. 197, vgl. 520 ; auch κάτω δάκρυ' εἰβομένη, 523 ; vgl. Ar. Ran. 476 ; κάτω βλέπειν, φέρεσθαι, Plat. Rep. VI.500b, IX.584e ; κάτω διεχώρει αὐτοῖς, et ging unten durch, sie hatten den Durchfall, Xen. An. 4.8.20. – Auch c. gen., πετρῶν ὦσαι κάτω Eur. Cycl. 452, vom Felsen herab ; κατὰ τῆς γῆς κάτω Ar. Plut. 238, wie κατὰ τείχεος κάτω ῥίπτειν Her. 8.53.
2) unten, unterwärts ; Hes. Th. 301 ; in der Unterwelt, τὰν παγκευθῆ κάτω νεκρῶν πλάκα Soph. O.C. 1559, öfter ; οἱ κάτω θεοί El. 284 ; οἷα τοῖς κάτω νομίζεται 319, öfter, die Toten ; Aj. 852, Ant. 75 ; εἶμι τῶν κάτω Κόρης ἄνακτός τ' εἰς ἀνηλίους δόμους Eur. Alc. 851 ; – τὰ κάτω τῶν μελῶν Plat. Legg. VII.794d ; οἱ κάτω, die am Meeresufer, an der Küste wohnen, Ggstz οἱ τὴν μεσόγειαν κατῳκημένοι, Thuc. 1.120 ; Ἰωνίης τὰ κάτω Her. 1.143 ; τὸ κ. καὶ πρὸς θαλάσσῃ Plut. Phoc. 28. – In der Rennbahn, von den Schranken an, Plat. Rep. X.613b.
3) von der Zeit, nachher, später ; κάτω τοῦ χρόνου Ael. V.H. 3.17 ; ἐπὶ Θησέως καὶ τῶν Κοδριδῶν κάτω 5.13 ; Ggstz τῶν πάλαι μὲν – τῶν κάτω δέ, die Folgenden, Neueren, Luc. Lipp. 1 ; – ἡ κάτω συλλαβή, die folgende Silbe, EM.
Kompar. κατωτέρω ; Plat. Phaed. 112d ; κατωτέρω τοῦ Ταρτάρου 113 h ; vgl. Ar. Ran. 69 ; das adj. κατώτερος u. superl. κατώτατος s. unten ; κατωτάτω Sp.; οἱ κατώτατα ἑστεῶτες Her. 8.23 ; μικρὸν κατώτερον τοῦ στόματος Arist. H.A. 6.10. – Vgl. κάτωθεν.

κάτω
adv. (< κατά), [in LXX for מַטָּה, תַּחַת and cogn. forms ;]
__1. down, downwards (with verbs of motion), Mat.4:6, Luk.4:9, Jhn.8:6, 8, Act.20:9.
__2. below, beneath: Mrk.14:66, Act.2:19' (LXX) ; ἕως κ. (Eze.1:27, al.), Mat.27:51, Mrk.15:38. τὰ κ. (opp. to τ. ἄνω), Jhn.8:23. Compar. κατωτέρω: ἀπὸ διετοῦς καὶ κ. (cf. 1Ch.27:21), Mat.2:16.†
(AS)