κάτ·ειμι (f. -ειμι, v. εἶμι) :
      1 descendre, en parl. de pers. : Ἴδηθεν, IL. 11, 358, de l’Ida ; ποταμόνδε, OD. 10, 159, vers le fleuve ; en ce sens, il sert de fut. à κατέρχομαι chez les Att. ; particul. κ. δόμον Ἄϊδος εἴσω, IL. 14, 457, ou Ἀϊδόσδε, IL. 20, 294 ; εἰς ᾍδου δόμους, EUR. Alc. 74, chez Hadès, dans les enfers ; en parl. de choses : πεδίονδε, IL. 11, 492, descendre à travers la plaine, en parl. d’une rivière ; ἐς λιμένα, OD. 16, 472, arriver au port, en parl. d’un navire ; souffler avec force, en parl. du vent, THC. 2, 25 ; 6, 2, etc. ; ἅμα ταῖς πολιαῖς κατιούσαις, AR. Eq. 520, à mesure que s’étendent les cheveux blancs ; fig. ὀνείδεα κατιόντα ἀνθρώπῳ, HDT. 7, 160, outrages qui s’abattent sur un homme ;
      2 revenir : ἀγρόθεν, OD. 13, 267, des champs ; εἰς ἄστυ, OD. 15, 505, à la ville ; particul. en parl. d’exilés, rentrer dans son pays, ESCHL. Ag. 1284 ; XÉN. Hell. 2, 2, 14 ; en ce sens, us. comme pass. de κατάγω, être ramené : ὑπό τινος, THC. 8, 48, par qqn.

➳ Ao. moy. épq. 3 sg. καταείσατο, IL. 11, 358.

Dor. 3 sg. [κάτε]ιτι Berl.Sitzb. 1927.166 (Cyrene), part. fem. κατίασσα ibid. ; Ep. impf. κατήϊεν Od. 10.159; (εἶμι ibo); — go, come down, ποταμόνδε Od. l.c. ; Ἴδηθεν Il. 4.475; in Trag., as fut. to κατέρχομαι, E. Alc. 73, etc. ; esp.
go down to the grave, κατίμεν δόμον Ἄϊδος εἴσω Il. 4.457; Ἄϊδόσδε 20.294; εἰς ᾍδου δόμους E. l.c. ; so κάτειμι alone, S. Ant. 896; of a ship, sail down to land, νῆα… κατιοῦσαν ἐς λιμέν’ ἡμέτερον Od. 16.472; of a person, travel down the Nile, κ. ἐπὶ or εἰς Ἀλεξάνδρειαν, PLips. 45.12, 14 (iv AD); of a river, ποταμὸς πεδίονδε κάτεισι χειμάρρους Il. 11.492; of a wind, come sweeping down, Th. 2.25, 6.2; ὡς τὸ πνεῦμα κατῄει Id. 2.84; metaph, ὀνείδεα κατιόντα ἀνθρώπῳ φιλέει ἐπανάγειν τὸν θυμόν Hdt. 7.160; ἅμα ταῖς πολιαῖς κατιούσαις Ar. Eq. 520.
come back, return, ἀγρόθεν Od. 13.267; ἐς ἄστυ 15.505; of exiles, return home, Hdt. 1.62, 3.45, 5.62, A. Ag. 1283, And. 1.80, etc. ; ἐκ τῶν Μήδων Hdt. 4.3; — as Pass. of κατάγω, E. Med. 1015; ὑπὸ τῶν ἑταίρων παρακληθεὶς κάτεισι Th. 8.48.
come in, of revenue, PFay. 20.7 (iii/iv AD).

(εἶμι),
1) hinuntergehen, herabkommen ; Ἴδηθεν κατιοῦσα Il. 4.475 ; ποταμόνδε κατήϊεν Od. 10.159 ; in die Unterwelt, κατάμεν δόμον Ἄϊδος Il. 14.457 (wie Soph. Ant. 896 Eur. Alc. 74 ; κατιόντας εἰς ᾍδου Plat. Ax. 371a); von einem Flusse, hinabfließen, πεδίονδε κάτεισιν 11.492 ; von einem Schiffe, aus der hohen See der Küste zu fahren, ἐς λιμένα Od. 16.472 ; hinkommen, εἰς πόλεις Plat. Prot. 316c. – Vom Sturme, herabfahren, ἀνέμου δὲ κατιόντος μεγάλου Thuc. 2.25 ; ὡς τὸ πνεῦμα κατῄει 2.84 ; ἀνέμου κατιόντος ἐν πελάγει Plut. Pericl. 33 ; komisch ἅμα ταῖς πολιαῖς κατιούσαις Ar. Eq. 519 ; ὀνείδεα κατιόντα ἀνθρώπῳ φιλέει ἐπανάγειν τὸν θυμόν Her. 7.160.
2) zurückkommen, Od. 13.267 ; von dem Verbannten, in sein Vaterland zurückkehren ; φυγὰς κάτεισιν Aesch. Ag. 1256 ; Her. 3.45, 9.26 ; κατιὼν οἴκαδε Plat. Ep. VII.607d ; Polit. 273e ; οἱ φυγάδες κατῄεσαν Xen. Hell. 2.2.14 ; absol., Isocr. 4.116 u. Sp.